________________
૧૯૦ દિવ્ય કરે છે. અર્થાત્ હાથીને સૂંઢમાં કળશ આપે છે તે કળશ જેના પર ઢોળે તેને રાજા બનાવવાનો. સૂંઢમાં કળશ લઈને હાથી ફરતો ફરતો વડલાની પાસે આવે છે અને આની ઉપર જ કળશ ઢોળે છે. લોકો તેના નામનો જયનાદ કરે છે. તેનો રાજ્યાભિષેક કરવામાં આવે છે. ભલાની ભાવનામાંથી રાજા બન્યો. દીન-દુ:ખીને મદદ કરવા લાગ્યો. હવે આ બાજુ માતા-પિતાને ત્યાં પડતી આવી... ઘરમાંથી લક્ષ્મી ચાલવા માંડી.. ખાવાના પણ સાંસા પડવા માંડ્યા. તેમણે સાંભળ્યું કે ફલાણા દેશનો રાજા દીન-દુઃખીને મદદ કરે છે. તેથી તેઓ ફરતા-ફરતા આ દેશમાં આવ્યા... રાજા ગોખમાં બેઠો-બેઠો નગરીની શોભા નીહાળી રહ્યો છે ત્યાં તેણે રસ્તા પર જતાં પોતાના માતાપિતા, ભાઈ-ભાભી, પત્ની વગેરે સર્વને કંગાલ હાલતમાં જોયાં. તરત જ ગોખેથી નીચે દોડયો. આવીને માતા-પિતાના પગમાં પડે છે. મા-બાપ વગેરે તેને જોઈને આશ્ચર્ય અનુભવે છે. બધાને મહેલમાં લઈ જાય છે. મા-બાપની સેવા-સુશ્રુષા કરે છે. ભાઈઓને પણ યોગ્ય દરજ્જો આપે છે. અને પત્નીની ઈચ્છાને પૂરી કરે છે. રોજ પત્નીના હાથે દાનની ગંગા વહેવડાવે છે. મનની શુભભાવનાથી પુણ્ય ખેંચાઈને આવે છે. મળેલી લક્ષ્મીને સાર્થક કરે છે. લક્ષમી ત્રણ જગ્યાએ વપરાય છે. ગાત્ર-ખાત્ર અને પાત્ર. ગાત્ર એટલે શરીર. પોતાના જ વૈભવને માટે લક્ષ્મી ખર્ચે. ખાત્ર એટલે ચોર વગેરે ચોરી જાય અથવા અત્યારે સરકાર આવીને લૂંટી જાય. હવે પાત્ર – શાસ્ત્રકારો કહે છે કે જો સુપાત્રમાં તમારું ધન વપરાશે તો તે સાર્થક બની જશે. તમને સદ્ગતિ અપાવશે.
સજજનોનો વૈભવ પરોપકારને માટે હોય છે. પરોપકારી માણસના રોમેરોમમાં એક જ વિચાર હોય છે કે બીજાનું ભલું કેમ થાય? આવા શુભ વિચારથી તે લોકોને વધારે વહાલો બને છે. પરોપકારી માણસ લેનારને શોધતો હોય જ્યારે લેનાર દેનારને શોધતો ફરે. પણ આ સંપત્તિનું દાન કરવાનું મન કયારે થાય ? પરિગ્રહનું પરિમાણ કરેલું હોય તો. નહીંતર તો જેટલું કમાય તેટલું નાખી તિજોરીમાં. જરૂર હોય કે નહોય... સંગ્રહ કરે જ રાખે. જીવદયા પ્રેમી - ભણસાલી
કીર્તિભાઈ ભણસાલીનું નામ તો તમે સાંભળ્યું હશે. જીવદયા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
