________________
આસો વદ-૯
કૃતજ્ઞતા શાસ્ત્રકાર મહારાજ આપણને ધર્મરૂપી રત્ન કેવું દુર્લભ છે તે સમજાવી રહ્યા છે. તે આપણને નવી દુનિયામાં લઈ જાય છે. આ દુનિયામાં મોટરબંગલા, માન-મોભો, વૈભવ આ બધાની મહત્તા છે જ્યારે મહાપુરુષોની દુનિયા જુદી છે. તેમની દુનિયામાં આ બધી ચીજો તુચ્છ છે. ત્યાં ગુણની મહત્તા છે. કોની પાસે કેવા અને કેટલા ગુણો છે ? પૈસા કે બંગલો પરલોકમાં કામ નહીં આવે. ત્યાં તો ગુણો જ કામ લાગશે. ગુણો જેવાને જેટલા હશે તેટલું જ આપણું કલ્યાણ થવાનું છે. પૈસા કે સત્તા આપણી ઈચ્છા પ્રમાણે મળતા નથી. તમારે વડાપ્રધાનની ખુરશી જોઈતી હોય તો મળે ખરી ? આજે એના માટે પડાપડી થાય છે ને ! એ તમારી ઈચ્છા પ્રમાણે તમે મેળવી ન શકો પણ ગુણ તમારે જેવા મેળવવા હોય તેટલા મેળવી શકો કે નહીં ?
સિંહણનું દૂધ માટીના પાત્રમાં ન રહે. માટીના પાત્રમાં રાખવા જાય તો તે પાત્ર ફૂટી જાય... તેને રાખવા માટે તો સોનાનું જ પાત્ર જોઈએ. તેમ ધર્મારૂપી સિંહના દૂધ માટે આપણે સોનાનું પાત્ર બનવું પડશે. જો આપણે આપણું જીવન સુધારવું હોય, ભાવિને સુંદર ઘડવું હોય તો સગુણોને અત્યારથી જ જીવનમાં ઉતારવા માંડો. આપણે કૃતજ્ઞતાગુણની વાત ચાલી રહી છે. વિનય અને કૃતજ્ઞતા આ બન્ને ગુણને જીવનમાં ઘૂંટવાની જરૂર છે. જેટલો વિનય મહત્ત્વનો છે તેટલો જ કૃતજ્ઞતા ગુણ મહત્ત્વનો છે. શિષ્ય બનવું સહેલું છે
આજે અમારે પણ ઘણું સમજવાનું હોય છે. શિષ્ય થવું સહેલું છે પણ ગુરુ બનનારે ઘણી જવાબદારીઓ વહન કરવાની છે. શિષ્ય તો ફકત ગુનો વિનય જ કરવાનો હોય છે જ્યારે ગુરુએ કૃતજ્ઞભાવે શિષ્યની તમામે તમામ જવાબદારી વહન કરવાની હોય છે. એને ભણાવવાની, તબિયતની, ટૂંકમાં તનની અને મનની. આ લોકના સુખ-શાંતિની અને પરલોકમાં પણ સદ્ગતિ અપાવવાની જવાબદારી ગુરુની રહે છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
