Agam 02 Sutrakrut Gujarati Translation

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Dipratnasagar, Deepratnasagar

Page 24

આગમસૂત્ર 2, અંગસૂત્ર 2 ‘સૂત્રકૃ’ વાંસના અગ્રભાગ જેવું દુર્બળ છે. કારણ કે તે યુક્તિશૂન્ય છે. 219- “દાનધર્મની પ્રરૂપણા ગૃહસ્થો માટે છે, સાધુ માટે નહીં.’ એમ તમે કહો છો પણ પૂર્વવર્તી તીર્થકરોએ આવો ધર્મ પ્રરૂપેલ નથી કે સાધુ ગૃહસ્થ દ્વારા લાવેલ આહાર ભોગવે, પણ સાધુ દ્વારા લાવેલ નહી. સૂત્ર-૨૦, 221 220- સમગ્ર યુક્તિથી પોતાનો મત સ્થાપન કરવામાં અસમર્થ તે અન્યદર્શનીઓ વાદને છોડીને ફરી પોતાનો પક્ષ સ્થાપવાની ધૃષ્ટતા કરે છે... 221- રાગદ્વેષથી જેનો આત્મા દબાયેલ છે, મિથ્યાત્વથી અભિભૂત છે, તેવા અન્યદર્શનીઓ શાસ્ત્રાર્થમાં હારી જાય ત્યારે આક્રોશના શરણે જાય છે, જેમ પહાડી અનાર્યો દુર્જય છે, છતાં બળવાન શત્રુ સામે યુદ્ધમાં હારી જાય ત્યારે પર્વતનું જ શરણ લે છે. સૂત્ર- 222 થી 224 - 222- અન્યદર્શનીઓ સાથે વાદ કરતી વખતે મુનિ પોતાની ચિત્તવૃત્તિને પ્રસન્ન રાખે અને બીજા મનુષ્યો તેના વિરોધી ન બને તેવા આચરણ પૂર્વક પોતાનો પક્ષ રજૂ કરે. 223- કાશ્યપગોત્રીય ભગવાન મહાવીર સ્વામીએ કહેલ આ ધર્મને ગ્રહણ કરીને પ્રસન્નચિત્તે, મુનિ ગ્લાનિરહિત બની રોગી સાધુની સેવા કરે. 224- સમ્યક્ દષ્ટિ, શાંતમુનિ મોક્ષદાયી એવા ઉત્તમ ધર્મને જાણીને ઉપસર્ગોને સહન કરી, જ્યાં સુધી મોક્ષની પ્રાપ્તિ ન થાય ત્યાં સુધી સંયમનું અનુષ્ઠાન કરે - તેમ હું તમને કહું છું. અધ્યયન-૩ ઉપસર્ગ પરિજ્ઞા' ના ઉદ્દેશક-૩નો મુનિ દીપરત્નસાગરે કરેલ અનુવાદ પૂર્ણ અધ્યયન-૩, ઉદ્દેશક-૪ સૂર- 225 થી 228 પરમાર્થને ન જાણનારા કેટલાંક લોકો સંયમભ્રષ્ટ થાય તેવા દૃષ્ટાંતો આપે છે, તે કહે છે 225- પ્રાચીન સમયમાં ઉગ્ર તપસ્વી મહાપુરુષોએ કાચા પાણીનો ઉપભોગ કરી સિદ્ધિ પ્રાપ્ત કરી છે, આ સાંભળી મંદ સાધુ વિષાદ પામે છે અને સંયમ પાળવામાં કષ્ટ અનુભવે છે. 226- વિદેહ જનપદના નમિરાજા એ આહાર ન કરીને, રામગુપ્ત ભોજન કરતા, બાહુકે સચિત્ત જળ અર્થાત્ કાચા પાણીનું પાન કરીને, નારાયણ ઋષીએ અચિત્ત જળથી સિદ્ધિ પ્રાપ્ત કરી છે. 227- મહર્ષિ-આસિલ, દેવિલ, દ્વૈપાયન અને પારાસરે સચિત્ત જળ અર્થાત્ કાચુ પાણી, સચિત્ત બીજ અને સચિત્ત વનસ્પતિનો ઉપભોગ કરીને સિદ્ધિ પ્રાપ્ત કરી છે. 228- પ્રાચીન કાળમાં આ મહાપુરુષો પ્રખ્યાત અને માન્ય હતા. ઋષિભાષિત આગમમાં પણ તેમાંના કેટલાકનો સ્વીકાર થયેલ છે, તેઓએ સચિત્ત જળ અને બીજનો ઉપયોગ કરી સિદ્ધિ પ્રાપ્ત કરી એવુ મેં પરંપરાએ સાંભળેલ છે. સૂત્ર- 229 ઉક્ત કથનો સાંભળી અજ્ઞાન સાધુ, ભારથી પીડાતા ગધેડાની માફક સંયમમાં ખેદ પામે છે. જેમ કોઈ પાંગળો માણસ લાકડીના સહારે ચાલે છે પણ રસ્તામાં આગ લાગે તો દોડતા મનુષ્ય પાછળ ભાગે છે, પરંતુ તે ચાલવાના અસામર્થ્યથી જેમ નાશ પામે છે, તેમ સંયમમાં દુઃખ માનતો મનુષ્ય પાછળ જ રહે છે, મોક્ષે જતો નથી. સૂત્ર– 230, 231 230- કેટલાક શાકય આદિ તથા લોચથી કંટાળેલા શ્રમણ એમ કહે છે કે - સુખથી જ સુખ મળે છે, પણ મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત “(સૂત્રકૃત)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 24