Agam 02 Sutrakrut Gujarati Translation

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Dipratnasagar, Deepratnasagar

Page 33

આગમસૂત્ર 2, અંગસૂત્ર 2 ‘સૂત્રકૃ’ 326- અનાર્યપુરુષ પાપ ઉપાર્જન કરીને અનિષ્ટ, અપ્રિય, દુર્ગધી, અશુભ સ્પર્શવાળી, માંસ-લોહીથી પૂર્ણ નરકભૂમિમાં કર્મને વશ થઈ નિવાસ કરે છે. તેમ હું તમને કહું છું. અધ્યયન-૫ નરયવિભત્તિ ના ઉદ્દેશક-૧નો મુનિ દીપરત્નસાગરે કરેલ અનુવાદ પૂર્ણ અધ્યયન-૫, ઉદ્દેશક-૨ સૂત્ર-૩૨૭ હવે હું શાશ્વત દુઃખદાયી નરક સ્થાન, કે જ્યાં એક ક્ષણ પણ શાંતિ નથી અને સંપૂર્ણ આયુ ભોગવવું જ પડે તે સ્થાન વિશે યથાર્થ વાત કહીશ. તેમજ પાપકર્મ કરનાર અજ્ઞાની જીવો પૂર્વકૃતુ કર્મોને કઈ રીતે વેદે છે તે બતાવીશ. સૂત્ર-૩૨૮ થી 330 328- પરમાધામી દેવો તે નારક જીવોના હાથ, પગ બાંધીને નારકીના પેટને છરી, તલવારથી કાપે છે. તે અજ્ઞાનીના શરીરને પકડીને ચીરી-ફાડીને, તેની પીઠની ચામડી ઉતરડે છે. - 329- પરમાધામી દેવો નારક જીવોના હાથને મૂળથી કાપી નાંખે છે, મોઢામાં તપેલા લોઢાના ગોળા નાંખી બાળે છે. એકાંતમાં લઈ જઈ તેના પૂર્વકૃતુ પાપ યાદ કરાવી તેમજ ક્રોધીત બનીને પીઠ પર ચાબુક 330- તપેલા લોઢાના ગોળા જેવી બળતી આગ જેવી ભૂમિ પર ચાલતાં નારકો દાઝવાથી કરુણ રુદન કરે છે. તેને તપેલા ઘોંસરામાં જોડે છે અને પરોણાની તીણ અણી મારી તેને પ્રેરે છે, તેથી પણ નારકો વિલાપ કરે છે. સૂર- 331, 332 331- પરમાધામીઓ અજ્ઞાની-નારકોને તપેલા લોહપથ જેવી અને પરુના કીચડથી ભરેલ ભૂમિ પર ચલાવે છે. કોઈ દુર્ગમ સ્થાને ચાલતા રોકાઈ જાય તો બળદની માફક પરોણા મારી આગળ ધકેલે છે... 332- બહુ વેદનામય માર્ગ પર ચાલતા તે વિશ્રાંતિ માટે થોભે તો તે નારકને પરમાધામીઓ મોટી શિલાથી મારે છે, સંતાપિની નામક લાંબી સ્થિતિવાળી કુંભીમાં ગયેલ નારાજીવ લાંબા કાળ સુધી દુઃખ ભોગવે છે. સૂત્ર-૩૩૩, 334 333- ત્યાં પરમાધામી દેવો તે નારકોને ભઠ્ઠીમાં નાંખી પકાવે છે, પછી જ્યારે તે ઉપર ઉછળે છે ત્યારે કાક પક્ષી કે હિંસક પશુ તેમને ટોચી ખાય છે, બીજી તરફ જાય તો સિંહ વાઘ વગેરે ખાઈ જાય છે. ત્યાં એક ઊંચું નિધૂમ અગ્નિ સ્થાન છે, ત્યાં ગયેલા નારક જીવો શોકથી તપીને કરુણ રુદન કરે છે. ત્યાં પરમાધામી દેવો નારકોનું માથું નીચુ કરીને, લોઢાના શસ્ત્રોથી તેના ટૂકડે-ટૂકડા કરી દે છે. સૂત્ર-૩૩૫, 336 ૩૩પ- અધોમુખ કરાયેલા તથા શરીરની ચામડી ઉખેડી નંખાયેલા નારક જીવોને વજની ચાંચવાળા પક્ષીઓ ખાય છે. નરકની ભૂમિ સંજીવની કહેવાય છે, ત્યાં અત્યંત દુઃખ પામીને પણ નરકજીવો અકાળે મરતા નથી. ત્યાં આયુષ્ય પણ ઘણું લાંબુ હોય છે. 336- જંગલી પશુને મારતા શિકારી માફક પરમાધામીઓ, નારકોને તીણ શૂળથી મારે છે. શૂળથી વિંધાયેલા તે બાહ્ય તથા આંતરિક દુઃખથી દુઃખી નારકો કરુણાજનક રૂદન કરે છે. સૂત્ર-૩૩૭ થી 340 337- નરકમાં સદા બળતું રહેતું એક ઘાતસ્થાન છે. જેમાં કાષ્ઠ વિના અગ્નિ બળે છે. જેમણે પૂર્વજન્મોમાં ઘણા ક્રૂર કર્મો કરેલા છે, તે નારકોને ત્યાં બંધાય છે, વેદનાથી તેઓ ત્યાં ચિરકાળ રૂદન કરે છે. 338- પરમાધામી મોટી ચિતા બનાવી, તેમાં રોતા નરકને ફેંકે છે. આગમાં પડેલ ઘી પીગળે તેમ તે આગમાં પડેલ પાપી જીવો દ્રવીભૂત થઈ જાય છે. મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(સૂત્રકૃત)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 33