________________
अथवा नानुत्पन्ने सनि प्रक्लुप्त्या भवितव्यं यदा चोत्पन्नः संस्तदा कतसामा पञ्चमीति कृत्वा प्रक्लुप्तिन भविष्यति ॥ यदप्युच्यते प्रकृतिविकाराव्यवस्था चेति तत्रापि कता प्रकृतौ षष्ठीक इति विकृतौ प्रथमा यणिति । यत्र च नाम सौत्री षष्ठी नास्ति तत्र प्रक्लुप्त्या भवितव्यम् । अथवास्तु तावदिको यणचीति यत्र नाम सौत्री षष्ठी। यदि चेदानीमचीत्येषा सप्तमी यणिति प्रथमायाः षष्ठी प्रकल्पयेत्तस्मिन्निति निर्दिष्टे पूर्वस्येत्यस्तु। न कश्चिदादेशः प्रतिनिर्दिश्यते तत्रान्तर्यतो यणो यणेव भविष्यति ॥ यदप्युच्यते सप्तमीपञ्चम्योश्च भावादुभयत्र प्रक्लृप्तिस्तत्रोभयकार्यप्रसंग इत्या--
અથવા તો સન (ગુ વગેરેની પછી) લાગ્યો ન હોય ત્યાં સુધી તે (પ્રથમાની) ષષ્ઠી બનાવી નહીં શકે અને જયારે સન લાગ્યો હોય ત્યારે તેની શક્તિ વપરાઇ ગઇ હોવાથી (ષષ્ઠી) નહી બને. વળી જે કહ્યું કે પ્રકૃતિ અને વિકારની વ્યવસ્થા પણ નહીં બને તે બાબતમાં કહેવાનું કે, ત્યાં પણ પ્રકૃતિમાં ફુલ: એમ ષષ્ઠી કરી છે (અને વિકૃતિમાં ય એ પ્રથમા (કરી છે), વાસ્તવમાં જયાં સૂત્રમાં ષષ્ઠી ન હોય ત્યાં (પછી) થવી ન જોઇએ અથવા તો વાિ એ સૂત્રમાં ષષ્ઠી (નિર્દિષ્ટ) છે ત્યાં ભલે થાય. હવે જો અહીં) ગરિ એ સપ્તમી તમિન્નિતિ નિર્વિષ્ટ પૂર્વા પ્રમાણે થન્ એ પ્રથમાની ષષ્ઠી બનાવે તો ભલે બનાવે. (અહીં યન્ ની સામે) બીજા કોઈ આદેશનો નિર્દેશ કરવામાં નથી આવ્યો તેથી સૌથી સમાન હોવાને કારણે અન્તરતમ લેવાથી ચમ્ નો થન્ જ થશે.વળી જે કહ્યું કે સપ્તમી અને પંચમી એ બે હોવાથી બંને સ્થળે ષષ્ઠી બનવાથી બંને કાર્ય થવાનો પ્રસંગ આવશે
245 અહીં દોષનો અન્ય રીતે નિરાસ કરે છે. ગુતિકૂળ એ પંચમીને કારણે તેની પછી થનાર સન પરત્વવિશિષ્ટ છે. જયાં સુધી તે ધાતુની પછી લાગે નહીં ત્યાં સુધી તે ગુન્ વગેરેની પર આવેલ છે તેમ ન કહેવાય અને જેવો તે ગુન્ વગેરેની પર આવે ત્યારે જ સન્ ને પર લાવવામાં અતિદ્વય એ પંચમી વપરાઇ જવાથી, તે ક્ષીણશક્તિ થવાથી, પંચમી ષષ્ઠીપ્રવુપ્તિ નહીં કરી શકે, કારણ કે ક્ષીણ થએલ પંચમીને ફરી પ્રવૃત્ત થવા માટે કોઇ પ્રમાણ નથી 246 હવે પ્રકૃતિ-વિકાર વ્યવસ્થાને લગતી શંકાનો નિરાસ કરે છેયાત્રિા માં જૂ અને ચક્ બન્નેનું સાક્ષાત્ શ્રવણ થાય છે તેમની વચ્ચે સ્થાની અને આદેશનો સંબંધ છે. ત્યાં સપ્તમી ષષ્ઠીપ્રલૂપ્તિ નહીં કરે, એટલે કે મન એ સપ્તમી [ એ પ્રથમાની પક્કી નહીં બનાવે, કારણ કે તેમ થવાની જરૂર નથી. તેથી રૂઃ અને થTઃ એમ બે સ્થાની થશે વગેરે જે દોષ દર્શાવ્યો તે સંભવિત નથી. પરંતુ જયારે સૂત્રમાં શ્રવણ થતું હોય તેવા સ્થાની અને આદેશનો સ્પષ્ટ સંબંધ ન હોય ત્યાં પપ્પત્તનો આદેશ સૂચવવા માટે, સૂત્રવિહિત કાર્ય કોને થશે આકાંક્ષાને ષષ્ઠીપ્રવૃપ્તિની અપેક્ષા રહેતી હોય ત્યાં જ ષષ્ઠીની પ્રવૃપ્તિ થશે. જેમ કે ન વા (૬-૪-૬) એ સૂત્રમાં જયન્તનું ગ્રહણ નથી તેથી ષત્તની અપેક્ષા છે. ત્યાં પૂર્વ સૂત્ર નામા (૬-૪-૩) માંથી નામ ની અનુવૃત્તિ થાય છે. તે સપ્તમી તિિન્નતિ નિર્વેિ પ્રમાણે ની ષષ્ઠી કરશે જેથી નામ્ પર થતાં નો દીર્ઘ થઇને (રૂપ સિદ્ધ થશે). અને રૂ થના માં પણ યાઃ એ ષષ્ઠી થાય છતાં અન્ય આદેશનું વિધાન નથી તેથી અંતરતમ હોવાથી ય નો યક્ જ આદેશ થશે. પરિણામે દોષને અવકાશ નહીં રહે. ના. કહે છે કે આ માત્ર પ્રૌઢિવાદ છે સૂત્રમાં થ[ એ પ્રથમ અને ઃ એ ષષ્ઠીનો નિર્દેશ કર્યો છે તેના પ્રતાપે અને ચન્ નો સ્થાની આદેશ તરીકે સંબંધ થાય તે પછી આ તસન્નિતિ નિર્વેિષ્ટ સૂત્રને બળે થન્ પણ સ્થાની થાય તો કોઇ વાંધો નથી, કારણ કે ઉપર કહ્યું તેમ ચ નો [ જ આદેશ થશે. 248 એક સૂત્રમાં એકીસાથે પંચમી અને સપ્તમી ષષ્ઠીપ્રવૃપ્તિ કરે એ તો પરસ્પર વિરોધ થવાને કારણે સંભવિત નથી છતાં માને મુન્દ્રા દ્વારા એ સૂત્રોને આધારે પંચમી અને સપ્તમી બંને વિભક્તિઓ ષષ્ઠીની નિષ્પત્તિ કરે તો તાવિખ્યઃ સાર્વધાતુક્ષ્ય लसार्वधातुके तास्यादीनाम् अनुदात्तत्वं भवति। (तासि वगैरे पछी भावतो लसार्वधातुक भने लसार्वधातुक ५छी साचता तासि पणे३ અનુદાત્ત થાય છે) એમ અનુમાન થાય તો સાદુળઃ | વગેરેમાં પણ તે જ રીતે ષષ્ઠી નિષ્પન્ન થઈને એ વર્ણ પછી મન્ આવતાં તેમને સ્થાને ગુણ રૂપી એકાદેશ થાય છે એમ સૂત્ર સમજાશે તેમ છતાંપાણિનીએ ક્ષઃ પૂર્વપરથીઃ | એ સૂત્રમાં પૂર્વપરથીઃ નું ગ્રહણ કર્યું છે તેથી જ્ઞાપન થાય છે કે બંને વિભક્તિ એક સાથે ષષ્ઠીનિષ્પત્તિ કરનાર નથી હોતી(નોમે યુપત્નલ્પિ) અને બંને એક સાથે પ્રકલ્પક ન હોય તો નિયમપક્ષમાં પરત્વ અને અનવકાશત્વ જેમ પ્રકલ્પકત્વનાં નિર્ણાયક છે તેમ પ્રવુપ્તિ પક્ષમાં પણ છે. આથી જે પર હશે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
