________________
ऊनशद्वं ह्याश्रित्य यणादेशो नशद्वमाश्रित्य गुणः॥ अल्विधिश्च न प्रकल्पेत। द्यौः पन्थाः स इति ॥ तस्मात्प्रकृते तदन्तविधिरिति वक्तव्यम् । न वक्तव्यम् । येनेति करण इत्येषा तृतीया ।
339
अलू
(કારણ કે) ચા આદેશ ગ્ન શબ્દ ઉપર આધારિત છે (જયારે) ગુણ માત્ર 7 ઉપર આધારિત છે. વળી ચૌઃ પન્થાઃ સઃ (વગેરે) માં વિધિ પણ સિદ્ધ નહીં થઇ શકે. તેથી જ્યાં (તદન્તવિધિને પાત્ર વિશે ) પ્રસ્તુત હોય ત્યાં તદન્તવિધિ (થાય છે) એમ કહેવું પડશે નહી કહેવું પડે, કારણ કે યેન એ કરણના અર્થમાં તૃતીયા છે 341
એ પાંચ પર આધારિત છે, જયારે ર્ વ-કારાન્ત, અંગ, અનુનાસિક અને પ્રત્યય એ ચાર પર આધારિત છે. આમ બહ્નપેક્ષ હોવાથી ગુણ બહિરંગ છે અને અલ્પાપેક્ષ ૢ અંતરંગ છે તેથી બ્ન ગુણનો બાધ કરશે.ના.આ મત ન સ્વીકારતાં કહે છે કે ભાષ્યકારને એ સ્વીકાર્ય હોત તો તેમણે સસ્તું વહેંપેક્ષમપાપેક્ષે । એમ જ કહ્યું હોત.
339 ચૌ--વિદ્ પ્રાતિપદિકને પ્ર.એ.વ.માં--વિવ્ સ્~~વિ ગૌત્। થી (અજોડસ્ત્યત્ત્વ પ્રમાણે) અંત્ય ટ્ નો સૌ--વિ ↑ સ્~~હત્વ, વિસર્ગ થઇને ચૌ થાય છે.પરંતુ અજોડત્ત્વ॰ માં તલન્ત-તારિ વિધિ કરવામાં તો વિવ સૌપ્। પ્રમાણે સૌ આદેશ અંત્ય હૈં નો ન થતાં 4કારાન્ત સમુદાય વિદ્ ને સ્થાને થવાનો અનિષ્ટ પ્રસંગ આવશે.પન્યાઃ--પચિન્ પ્ર.એ.વ.માં ચિન્ સ--થિમથ્યુમુક્ષા॰ થી આ આદેશ થાય છે તે અોડ ૫ પ્રમાણે અન્ય નૂ નો થશે. પંચ આ સ્તોત્સર્વનામ ચાને પ્રમાણે ૬ નો --પચ આ સ્—ો પા) થી ૫ નો ન્યૂ--પન્દ્ ગ ગા --પન્યા થી. જો મોડĀ માં તત્ત્વન્ત વિધિ કરવામાં આવે તો જે આ આદેશ થાય છે તે અંત્ય નૈનો ન થતાં નકારાન્ત સમુદાયનો એટલે કે ચિત્, ચિત્ કે ઘન એ. ન-કારાન્ત સમુદાયને સ્થાને થવાનો પ્રસંગ આવતાં ઇષ્ટ રૂપ સિદ્ધ નહીં થાય. સ-સન્ ૧--ચંદ્રાફીનામ। થી પ્રલોઽત્ત્વ પ્રમાણે અંત્ય તેનો અ-----ાવો મભાવ થી ત-ારનો મ-ાર -સ્ સ~~મ . જો અછોડા વ૦ માં સમાધિ વિધિ થાય તો અન્ય જૂનો ગ આઠેસ ન થતાં હૈં જેને અંતે છે તે સમુદાય, તત્ત્વ ને સ્થાને થયાનો પ્રસંગ આવશે. આમ સર્વત્ર તદ્દન્ત-તાંવ વિધિ સ્વીકારતાં ચિત્ત વૈરૂ, ચિત્ બહિરંગ-અંતરંગ સિદ્ધ ન થયાં, કાચિત્ અવિધિ ન થઇ શકે વગેરે દોષ આવે છે. વાસ્તવમાં ો ય॰ જેવાં સ્થળે યેન વિધિઃ સૂત્ર પ્રવૃત્ત નથી થતું. એ સૂત્રમાં ચેન એ કરણના અર્થમાં એ તૃતીયા છે અને કરણ કર્તા વિના હોઇ ન શકે. વળી યર્ એ સંબંધી શબ્દ છે તેથી તે તદ્ ની અપેક્ષા રાખે છે. આ સૂત્રમાં તદ્દન્તઃ એસઃ અન્તઃ અર્થ એ અર્થનો બહુવ્રીહિ છે. તેમાં તત્ એ કરણભૂત શબ્દનો નિર્દેશ કરે છે અને અન્ત શબ્દ અવયવવાચી હોવાથી સમુદાયને સૂર્ય છે, તે જ અહીં ક્યાં છે, વિશેષ્ય છે. જો કાં રજુ થએલ ન હોય તો કરણ નિરર્થક થાય. તેથી સૂત્રમાં જ્યારે જ્યારે કર્તાનો અર્થાત્ વિશેષ્યનો કોઇ પણ રીતે નિર્દેશ ન હોય ત્યાં પ્રકૃત સુત્ર પ્રવૃત્ત નથી થતું. કર્તા કે વિશેષ્યનો નિર્દેશ ક્વચિત્ પ્રત્યક્ષ હોય, જેમ કે દિવશ્વન॰ અહીં દ્વિવપનમ્ એ કર્તાનો નિર્દેશ છે, એટલે કે કરણભૂત(=વિશેષણભૂત) તુવેત્ નું દ્વિવચનમ્ એ વિશેષ્ય છે અને તે તૂ વગેરે કરણો વડે પ્રગૃહ્ય સંજ્ઞાને નીર્મે છે. ક્વચિત્ સંદર્ભ ઉપરથી કર્તા સમજાય છે, જેમ કે પ્। એ ધાતોઃ । અધિકાર તળેનું સૂત્ર છે તેથી એ સંદર્ભ ઉપરથી કર્તા, વિશેષ્ય તરીકે પણુ રજુ થાય છે અને તે જ !-કાર રૂપી કરણ થર્ડ અપ નું વિધાન કરે છે, હિત સામર્થ્ય, શક્યતાને કારણે કર્તા સમજાય છે, જેમ કે ફળો હા અહીં સન્ ની અનુવૃત્તિ થાય છે. અને સન્ તો ધાતુને જ થાય છે બીજા કોઈને નહીં તેથી આક્ષેપ દ્રારા સમજાય છે કે વ નો કર્તા અથવા તેનું વિશેષ્ય, પત્તુ છે અને તે હજૂ પડે નૂ ના વિશ્વ નું વિધાન કરે છે. કેવા વગેરેમાં કર્યાં અને કરણ, વિશેષ્ય અને વિશેષણ બન્ને છે તેથી તે સૂત્ર ચેન વિધિ॰ એ પ્રકૃત સૂત્રનો વિષય છે.પરંતુ પોડયપાપઃ । જેવામાં વિશેષ્ય એટલે કે કર્તાનો કોઇ પ્રકારે નિર્દેશ નથી અને કર્તા વિના કરણ પણ ન હોય તેથી એ પ્રકારનાં સૂત્રોમાં પ્રકૃત સૂત્રને કોઇ અવકાશ નથી.પરિણામે ત્યાં તદ્દન્ત વિધિ થવાનો પ્રશ્ન જ નથી. અહીં પ્। જેવામાં રૂ-કાર વગેરે વિશેષણ હોવાથી પરતંત્ર છે અને ધાતુ વગેરે વિશેષ્ય, કર્તા હોવાથી સ્વતંત્ર છે, એટલે કે રૂ–કાર વગેરે અપ્રધાન છે અને ધાતુ વગેરે પ્રધાન છે. પરંતુ આ ગુણ- પ્રધાનભાવ સુધાર અને વાંસલાના સંબંધ જેવો નથી, પરંતુ માત્ર વિવક્ષાને અધીન છે. તેથી સૂત્રનો અર્થ આમ થશે અપ્રધાન એવું વિશેષણ જેને અંતે હોય તેવા વિશેષ્યની સંજ્ઞા થાય છે.
ન
આ ભાષ્યમાં પ્રવૃત્તે. એટલે જેનો પ્રસ્તાવ હોય તે, અહીં પ્રસ્તુત એ વિશેષ્યને લક્ષમાં રાખીને કહ્યું છે તેથી તે સવિધિ એટલે જયારે સૂત્રમાં વિશષ્ય પ્રસ્તુત હોય ત્યારે તદન્તવિધિ થાય છે અને વિશેષ્યનો પ્રસ્તાવ ઉપર જોયું તેમ ત્રણ રીતે થાય છે.
Jain Education International
६१४
For Personal & Private Use Only
www.jainellbrary.org
