________________
આ બાજુ શ્રી નેમિપ્રભુ પાસે પોતાના હાથે કૃષ્ણનું મૃત્યુ થવાનું સાંભળીને બાર વર્ષથી જંગલમાં ભટકતા વ્યાઘ્રચર્મને ધારણ કરતા જરાકુમાર ફરતાં ફરતાં ત્યાં આવી ચડ્યા. અને દૂરથી પગ ઉપર પગ ચડાવેલી સુકોમળ પગની પાનીને મૃગલો સમજીને તે તરફ તાકીને બાણ છોડયું.
સનનનન...... કરતું બાણ કૃષ્ણની પગની પાનીને આરપાર વીધી ગયું.
એક્દમ ઉઠીને કૃષ્ણ બોલવા લાગ્યા- ‘રે... નિરપરાધી એવા મને કોણે માર્યો ? આજ સુધીમાં કોઈએ પણ આ રીતે બે-ખબર મારી સાથે છેતરપીંડી કરી નથી’’ દૂર રહેલા જરાકુમારને (નહિં ઓળખતાં) સંબોધીને કહ્યું- ‘“રે....તું કોણ છે ? તારૂં નામ અને ગોત્ર તો બતાવ....!’’
દૂરસ્થ જરાકુમાર પણ વનની ઝાડીમાંથી બહાર નીકળીને બોલવા લાગ્યો-‘‘પિતા વસુદેવ, માતા જરા અને કૃષ્ણબલરામનો હું સગો ભાઈ છું. શ્રી નેમિનાથના વચનો સાંભળીને કૃષ્ણ-રક્ષા માટે બાર વર્ષથી આ વનમાં રહેતાં આજ સુધીમાં કોઈ મનુષ્યને મે જોયો નથી.... ઓ શુભમતિ સજ્જન ! તું કોણ છે ? ક્યાંથી આવ્યો છે ? તે કહીશ ?’’
ત્યારે કૃષ્ણે કહ્યું- ‘“આવ આવ ભાઈ ! તે જ હું તારો બંધુ કૃષ્ણ છું. જેની રક્ષા માટે થઈને તું બાર વર્ષ સુધી આ વનમાં
રાન-રાન રખડે છે.
આ સાંભળી અત્યંત સંભ્રાત થયેલો જરાકુમાર એકદમ કૃષ્ણની નજદિક આવ્યો અને ખરેખર ! કૃષ્ણને જોતાં જ જાણે હૃદય પર વજ્રાઘાત થયો હોય તેમ ધરણી પર ઢળી પડયો. કોઈપણ રીતે ચૈતન્ય પામેલો જરાકુમાર ઉઠીને કરૂણ આકન્દ કરતો બોલવા લાગ્યો-‘“કૃષ્ણ ! તું અહિં ક્યાંથી ? શું ખરેખર દ્વૈપાયને યદુઓ સહિત દ્વારકાને બાળી નાંખી ? શું નેમિપ્રભુની વાણી સર્વથા સત્ય નીવડી ?’' કૃષ્ણે પણ સાદ્યન્ત દ્વારકા દાહનો વૃતાંત કહી સંભળાવ્યો- જરાકુમાર ! આજ સુધી મારી રક્ષા માટે કરેલો તારો પ્રયત્ન નિષ્ફળ ગયો છે. પ્રભુએ કહ્યું તે જ પ્રમાણે બધું સિદ્ધ થયું છે.’
44
હૃદયદ્રાવક દ્વારકા-દાહનો વૃતાંત સાંભળીને શોકાગ્નિથી અત્યંત સંતપ્ત જરાકુમાર પોક મૂકીને રડવા લાગ્યો-“હાય ! હાય !... અતિથી તરીકે આવેલા સગાભાઈનું આતિથ્ય મેં મૃત્યુની ભેટ આપવા દ્વારા કર્યું ? હવે હું ક્યાં જાઉં? ક્યાં મને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
