________________
દ્વાર ૭ મું (બે મૂળ ભાગા-૧૪૭ ઉત્તરભંગ )
ર૩૦
ma
છે
.
. ૫ : ભ૦. કા૦ થી
કાળથી ગણતાં ૧૪૭ ૬ ૧૦ કા૦ થી છ , , , લાગા શિલા- - ૭ મો વ૦ કા૦ થી , , ,
પ્રશ્નઃ–પ્રત્યાખ્યાન એ ભવિષ્યકાળ (માં કરવા યોગ્ય અનુચિત આચરણને ત્યાગ કરવા ) ના વિષયવાળું છે, તો તેને ત્રણે કાળના વિષચવાળું ગણુને ૧૪૭ ભાંગા ગણ્યા તે કેમ બને ? વળી ભૂતકાળમાં થઈ ગયેલા અનુચિત આચરણને ત્યાગ પ્રત્યા કરતી વખતે કેવી રીતે હોય?
ઉત્તર–ભૂતકાળમાં જે અનુચિત આચરણ થઈ ગયું તેની નિંદા અને ગહ કરૂં છું, વર્તમાન કાળમાં જે અનુચિત આચાર હું સેવી રહ્યો છું તેને સંવરું છું (કું છું), અને ભવિષ્ય કાળમાં હવેથી તેવું આચરણ નહિ કરું. એ પ્રમાણે પ્રત્યાખ્યાનમાં ભૂતકાળની નિંદા, વર્તમાનનો સંવર, અને ભવિષ્યનું પ્રત્યાખ્યાન એ રીતે (ત્રણ કાળના) ત્રણ વિષયવાળું પ્રત્યાખ્યાન છે, કહ્યું છે કે–ત્રાસ નિરવા, તાંતિવારા સંવાળા, સનાતચ પ્રચાધ્યાનેન ( ઈતિ અવરિ:)
અવતા—પૂર્વે દર્શાવેલ પ્રત્યાખ્યાને કેવી રીતે પાલન કરવા? અને પ્રત્યાખ્યાન લેવાના બીજા ચાર પ્રકાર તે આ ગાથામાં દર્શાવાય છે– एयं च उत्तकाले, सयं च मण वय तणूहिं पालणियं । जाणग जाणगपासत्ति भंगचउगे तिसु अणुन्ना ॥४३॥
| શબ્દાર્થ – અર્થ એ (પરથી આદિપ્રત્યાહ)| પાર પાસે સત્તા કહેલા કાળે
ત્તિ ઈતિ, એ પ્રમાણે વયં પોતે
તિસુ-ત્રણ ભાગમાં નાગા=પચ્ચ ને જાણકાર કુન્ના=અનુજ્ઞા, આજ્ઞા (1)ષાગા=પશ્ચ૦ને અજાણ
જાથાર્થ-એ (પિરષી આદિ) પ્રત્યાખ્યાનેને તેના કહેલા (એક પ્રહર ઈત્યાદિ) કાળ સુધી પોતે મન વચન અને કાયાવડે
