________________
(૪૨)
તે સહુને ગમે, તિરસ્કાર એ વૈરનું ખીજું રવરૂપ છે, અને નમસ્કાર એ ક્ષમાનું ખીજું નામ છે. તિરસ્કાર એ તીણું અસ્ત્ર છે અને ક્ષમા એ ઢાલ છે. હુંમેશાં શસ્ત્ર કે અસ્ત્રની આપત્તિમાંથી. ઉગરવા માટે ક્ષમારૂપી ઢાલની જરૂર છે જ.
૧૬૨
प्रदेशी
પરદેશી રાજાને સાત હજાર ગામની ઉપજ હતી. તેમાંથી ચાથા ભાગની ઉપજ ધમ ખાતે વાપરવાના નિણૅય લીધા હતા. આપણા ભાઈએ દુઃખી ન હેાવા જોઈ એ, કાઈપણ અન્ન વિના ન રહેવા જોઈ એ-– ભાવના ભરેલી હતી. સેા રૂપિયા કમાઉં તેમાંથી ૧૦ રૂપીયા સત્કાર્યોંમાં ખરચું આવી ભાવના જગાડો. ખેાજાએ પણ પેાતાને મળતી ઇન્કમમાંથી આગાખાનના ભાગ રાખે છે.
૧૬૩
આપણા રાજના અનુભવની વાત છે કે ઘડા રીઢા મન્યા અને એણે શીતળતા પ્રગટાવવાને ગુણ ગુમાવી દીધા. તેવી જ રીતે આત્મા સાકાના શાશ્વત અનુભવની વાત છે કે હૃદય રીતું બન્યુ` કે એણે આત્મશાન્તિ અને વિશ્વશાન્તિની શીતળતા પ્રગટાવવાની દિવ્ય શક્તિ તેણે ત્યજી દીધી.
૧૬૪
સાકર અને મધ. અને મિષ્ટ પદાર્થ છે, પણ સાકર ઉપર બેઠેલી માખી સ્વાદ લઈ શકે છે અને ઉડ્ડયન પણ
