________________
(પ)
૧૯:
- એક દરિદ્રનારાયણ માણસ હતું. તેને કારે એક ફકીર ભિક્ષા અર્થે આવી ચડ્યો. બિચારા દરિદ્રીએ દુઃખતા દિલે કહ્યું, “અન્નદાતા ! આજે આપને આપવા જેવું મારી પાસે કશું જ નથી. ખરેખર હું લાચાર છું. આજે મહાત્મા મારે આંગણે આવીને પાછા જશે તેનું ભારોભાર કટ મારા કાળજાને કંપાવી રહ્યું છે. આવી ચડેલે ફકીર તે તેની ઘરવખરી જ લેવામાં પડ્યો હતે. સમય જઈને ફકીરે કહ્યું, “અરે તું દરિદ્ર નથી, મહાન ભાગ્યશાળી છે. તારું નસીબ બહુ જ ચમકી રહ્યું છે. અરે ભાઈ, જે પેલા ખૂણામાં શું પડ્યું છે.” “અરે મહાત્મન ! એ તે ચટણી વાટવાને પથ્થર છે.” “અરે ! ભેળા તે પથ્થર નથી, પણ પારસ છે.” “એમ કહી પોતાની પાસેનો ચીપીયે અડાડતાં જ સોનાને થઈ ગયે. ભાગ્ય પલટાય છે ત્યારે પળમાં પલટાય છે.
૧૯૬ સ્ત્રી-સૌન્દર્યનાં મુખ્ય ત્રણ અંગે છે : આન્તરિક, બાહ્ય અને વ્યવહારિક. સ્ત્રીની વાસ્તવિક સુંદરતા તેના અંતરના સૌન્દર્યમાં જ રહેલી છે. બાહ્ય સૌન્દર્ય ક્ષણિક છે, જ્યારે આંતરિક સૌન્દર્ય ચિરસ્થાયી છે. બાહ્ય સૌન્દર્ય પુરૂષને લેભાવી તેના પ્રતિ આસક્તિ જન્માવે છે, જ્યારે આન્તરિક સૌન્દર્ય માનની લાગણી જન્માવી પુરૂષને પ્રભાવિત બનાવે છે. '
