________________
(૧૦૭) નમે એ સવ્વસાહૂણું–ન= જે પુરૂષે સાધુમહારાજાઓની સેવા કરે છે તેને વ્યાધિ પીડા કરતું નથી, ઈષ્ટ વસ્તુને વિયોગ થતું નથી. દૌર્ભાગ્ય દૂર રહે છે, ભય ત્રાસ કે મનને ઉદ્વેગ થતું નથી. મ = મક્તા – સર્વ સંગને ત્યાગ કરનાર. રાગ-દ્વેષરૂપી અંતરશત્રુઓથી. નાશ નહિ પામનારા. મેહ-લક્ષ્મી રૂપ વડે કટાક્ષરૂપી જોવાયેલા મુનિવરો અત્યંત હર્ષ પામે છે. લ = લેભરૂપી વૃક્ષને ઉખેડવાને નદીઓના પુરના વેગ જેવા કેત્તર ચારિત્રવાળા લેકે માં ઉત્તમતાને પામી ચૂકેલા મુનિભગવંતે અમારા. પાપને નાશ કરે એ = એકાન્તમાં મુનિ મહારાજે મૂત્તર ગુણરૂપી સમુદ્રના બગીચામાં મનરૂપી મૃગની સાથે સ્વેચ્છારૂપી કીડા કરે છે. એકાકી સાધુ કષાય સેવતા નથી. સ = સર્વ પ્રકારે જીવાદિ નવ તને જાણનારા સર્વદા વૈરાગ્ય-વાસિત ચિત્તવાળા ગીતાર્થ સાધુનું એકાકીપણું શ્રેષ્ઠ સમતારૂપી, અમૃતરૂપી નીક જેવું છે. વવ = જેમ બે અક્ષર સાથે રહેલા છે તેમ આ યુગના સાધુઓ ઈન્દ્રિ અને મન એ બને વશ કરનાર હોય તે જ મેક્ષ પામનાર હોઈ શકે. સા = સામ્ય-સમતારૂપી અમૃતના તરંગોથી સંતોષી બની ગયેલા, સારા–ટાનો વિવેક કરનાર ને નિર્મળ આરાધનાવાળા ઘણું હોય તે પણ પિતાના કાર્યમાંથી હઠતા નથી. હૂ હૂ નામના ગંધર્વના મને હર ગાયનના સાંભળવા વડે, અમૃતરસનો સ્વાદ લેવાથી, કલ્પવૃક્ષનાં પુષ્પોની સુવાસ લેવાથી, દેવશય્યાને સુખકારક સ્પર્શ કરવા દ્વારા, દેવાંગનાઓનું રૂપ જેવા માત્રથી જેઓ.
