________________
(૩૫)
બનેલા બનાવે તેમજ તેમના પૂણ્ય પાપનું પૃથકકરણ કરે.
૬૬૫ બે ઝવેરીએ પ્રવાસે નીકળ્યા હતા. વનવગડામાં ભૂલા પડ્યા. સાંજ પડી એટલે એક ભીલના ઝૂંપડામાં રાત રહ્યા હતા. તેઓ પિતપિતાના વિષયની વાતો કરી રહ્યા છે. સુથાર હોય તે લાકડાની વાત કરે, સોની સેના-ચાંદીના ઘાટની વાત કરે તેમ ઝવેરીએ હીરામેતીના પાણીની વાતો કરે છે. એક ઝવેરીએ એક મોતીને હાથમાં લઈને બીજાને કહ્યું, “જે આ મોતી કેવું પાણીદાર છે? જાણે પાણીને દરિયો હોય!” ત્યાં રહેતો ગમાર ભીલ કપડાનો કકડે લઈને મોતીને સ્પર્શ કરે છે. તે અખતરો કરે છે કે કપડું ભીંજાય છે કે નહિ! પણ એમ કપડું થોડું ભીંજાય? પાણીને દરિયે. જુદ, મેતીના પાણીને દરિયે જુદે છે. પરંતુ આ ગમાર ભલ પેલા ઝવેરીઓને ગપ્પીદાસ માની બેસે છે. દેરાસર જવાના વિચારમાત્રથી ઉપવાસનું ફળ કહ્યું છે તે અજ્ઞાની જનેને ગપ્પાપુરાણ જેવું ભાસે છે. શાસ્ત્રની વાતે સદ્ભાગ્યશાળી જ સમજી શકે.
૭૬૬
જે શિંગડે ખાંડું તથા પૂછડે બાંડું” તેવા જનાવરને પકડવું કઈ રીતિએ?
૭૬૭ સજજન કહેવરાવવા માટે ઉપકાર કરનારે સાચે.
