________________
(૨૮)
સારૂં સ્વીકારેલા જ્ઞાનગર્ભિત વૈરાગ્યવાળ મુનિ પણામાં પણ સંચગવશાત તેત્રીસ સાગરેપમ જેવા લાંબા સમય સુધી તે પિતાને તે ભવકપમાં નારકીપણે સબડવું પડે તેવું કર્મ ઉપાર્જન કર્યું હતું. તે અનંતા ભવરૂપી જળથી ભરેલા ભવકૃપમાં એટલે બધે નવાં કર્મોને થોકબંધ કચરે બહારથી લાવીને ભરો એકઠો કર્યો હતો, એ જોતાં કોઈને પણ એમ જ થાય કે મોક્ષ સાધવા નીકળેલા આ રાજર્ષિ ભવકૃપમાંથી અનંતકાળે પણ મેક્ષ કઈ રીતિએ પામી શકે.
પરંતુ ક્ષણભરમાં જ જોયું કે તે રાજર્ષિના એ ભવજલથી ભરેલા કૃપમાં ક્ષપક શ્રેણીરૂપ ભયંકર આગ ઊઠી અને તે આગે એ ભવકૃપમાંના તે રાજર્ષિના ભવરૂપ કૃપમાં ભરવા માટે એકઠાં કરેલા તેત્રીસ સાગરેપમકાલ સુધી નારકીમાં સબડાવવાને શક્તિમાન એવા નવા કર્મ કચરાના ઢેરને તે તે ભાવકૃપમાં પડતાં જ સળગાવી દીધે અને વધુમાં ભવકૂપમાંના જ્ઞાનાવરણીયાદિ ચાર ઘાતી કર્મોરૂપ કાંકરાઓને પણ ભસ્મસાત્ કરી દીધા, એ પ્રકારે તે રાજર્ષિના ભવજલ-કૂવાને તે સર્વથા નાશ પામતે જે, કિંતું તે ફૂપ એ રીતિએ વિનાશ પામતાં પામતાંયે તે રાજર્ષિના આત્મઘટમાં તે અનંત જ્ઞાન અને અનંત દર્શનરૂપી આત્મજલ ઠાંસી ઠાંસીને ભરતે ગયે, અર્થાત્ ભવરૂપી કૃપમાં કે જ્યાં અષ્ટકર્મરૂપી કચરો ઠસોઠસ ભરેલા છે. કેઈ વિરલ વિભૂતિએ ક્ષપકશ્રેણરૂપ આગ દ્વારા એ
