________________
૨૭૯ ઇન્દ્રભૂતિ, ભગવાન શ્રી મહાવીર પાસે આવે છે ત્યારે પ્રભુના સમવસરણમાં પગથીએ પગ મૂકે છે ત્યાં સુધી મિથ્યાત્વી છે, પ્રશ્ન પૂછે છે ત્યાં સુધી મિથ્યાત્વી છે, સમ્યગદષ્ટિ ત્યારે થયા જ્યારે ભગવાને કહેલું પરિણમ્યું, સમ્યકૂવપ્રાપ્તિ અને દીક્ષા વચ્ચે અંતર માત્ર અંતમુહૂર્તનું છે. મનુષ્ય ધારે તે એક અંતર્મુહૂર્તમાં એટલું અંતર તોડી શકે છે એટલે કે મનુષ્યની જિન્દગાનમાં જે કાર્ય બે ઘડીમાં થાય છે તે દેવતાની તેત્રીશ સાગપમની જીંદગીમાં પણ થઈ શકતું નથી.
૨૮૦ આચરણમાં કદાચ શક્તિની ખામી ચાલી શકે છે પરન્તુ દેવગુરૂ અને ધર્મની શ્રદ્ધામાં શક્તિની ખામી લેશ પણ ચાલી શકે નહિ.
- ૨૮૧ શ્રી આવશ્યકજીની ટીકામાં ૧૨ જન છેટે રહેલા તીર્થકર દેવનાં દર્શન જે સ્વયં ન કર્યા હોય તે તે સાધુ-સાધ્વીજીએ સમવસરણમાં જરૂર જવું જોઈએ. યદિ ન જાય તે પ્રાયશ્ચિત્ત આવે.
૨૮૨ ઈન્દ્રિના વિષય માત્રના હુકમ શરીરની ઓફિસ (કાર્યાલય)માંથી છૂટે છે જ્યારે આત્માની ઓફિસમાંથી તે માત્ર તેની ડિલિવરી થાય છે.
