________________
૧૫૦
વરસના ચારમાસ કુદરત ખૂબ રૂવે છે. એનાં આંસુએ વરસાદ રૂપે પૃથ્વી પર પડે છે. કેમ? રૂદન કરવું પડે છે એના અંતરમાં ચિરાડ પડે છે કે માનવ પ્રાણી માત્ર વાત કરીને જ વેગળે ખસી જાય છે. એના પડદા પાછળ કેટલે અંધકાર, કેટલી પિશાચલીલા રચાઈ રહેલી હોય છે, તેથી તે રૂવે છે.
૧૫૧
માડીને અગણિત વંદન. માડીએ જન્મ આપ્યું. માવડીએ નિભાવ્યા. સૂતાને સાચવ્યા. જાગતાને જાળવ્યા.
૧૫ર
પવિત્ર વિચાર કરતાં અપવિત્ર વિચારમાં અનંત શક્તિ ખર્ચાય છે.
૧૫૩ આત્મજાગૃતિ થાય ત્યારે સંસાર સ્મશાનવત્ ભાસે છે.
૧૫૪
કાચી એ ઘડીમાં મનુષ્યોને કરવાનો કે સાધવાને જે હક મળે છે તે દેવને ૩૩૦ ક્રોડાકોડ પપમે પણ કરવાને હકક નથી.
૧૫૫ સમજેલી ગાય, ફરીથી ન ફસાય, તેવી રીતે સમ્યગ દષ્ટિ આત્મા પણ સંસારમાં ફરી ન ફસાઈ મરે.
