________________
२५
नाषान्तर सहित. नावार्थः- लक्ष्मी मली अने ते सदा सहचारी हती अर्थात् लदमीबल हतुं तेश्री यशोदानंद एटले श्रीकृष्णे श्राखी पृथवी वश करी, अने लक्ष्मी विना विरूपी एटले कपो शंनू ( महादेव ) नीखारीनी परे शोच्यो अर्थात् नीखारीनी पेठे लक्ष्मी वगरनो महादेव शोजा पाम्यो नही, अने लदमी पाम्याथी रांके पण म्होटा शिलादित्य जेवा राजाने जांज्यो एटले नाश पमाड्यो, वली लदमी पाम्याथी विक्रमराजाये वधुं जगत् रिऊवीने पोतानो शक प्रवर्ताव्यो. एवा संबंध मिथ्यात्मा घणा . ७
॥श्रथ कृपण विषे॥ कण कण जिम संचे कीटिका धान्यकेरो, मधुकर मधु संचे नोगवे को अनेरो॥तिम धन कृपणनो नोपकारे दिवाये, इमहि विलय जाए अन्यथा अन्य खाए ॥७॥
जावार्थः-कृपण केवा ? तो के-जेम कीडी एकेको दाणो वीणी वीणीने दरमा लावी एको करे, ते पोते पण न खाय अने कोई बीजाने पण न खावाये, वली मधमाखी मध नीपजावे (नेगु करे ) पण तेनो लोक्ता कोई बीजो थाय अर्थात् पोते उत्पन्न करेलुं मद मधमाखी खाय नही पण ते बीजो कोई खाय, तेम कृपणे एकतुं करेलु धन ते खाई शके नही, तेमज खरची पण शके नही, परोपकारमां पण देवाय नही, परंतु ते कोईक बीजो खाई जाय अथवा तो ते धन लेई कोई नाशी जाय, के कोई यद लेई जाय, ए प्रकारे करपीनुं धन नाश पामे . पण तेनो उपयोग ते न करी शके. ७
॥ कृपणता उपर मधमाखीनो दृष्टांत ॥ एक दातारे ज्ञानीने पुज्युं जे, हे खामी ! कृपणने मधमाखी जेवा केम कहो हो ? ज्ञानीए जणाव्युं जे, कृपणने मधमाखीनी
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
