________________
३०६
सूक्तमुक्तावली मोक्षवर्ग
जे तपीयाने मुकीने तमे नित्ये पेट जराने वांदो बो. तेवारे शासनदेवी बोल्या जे, एमनामां घणा गुण बे. हे साधुजी ! तमने तपीयाउने एम बोलवु घटमान (योग्य) नथी. वली कां जे "काले एमने केवलज्ञान उपजवानुं बे तेथी घणा घणा जीव, सुर, असुर, किन्नर, विद्याधरादि एमने वांदवा श्रावशे. तेणेकरी घणीज जीमाजीक थशे, माटे मुजथी वांदी नहीं शकाय एम विचारीने एमने में आज वांद्या.” ते सांजलीने साधु बोल्या जे "एमने न केम उपजे ?" त्यारे तमेज कहोने जे कोने उपजशे ? एम कहीने देवी त्यांथी गयां बीजे दिवसे एटले संवबरीने दिवसे वेला इत्यारे कूरगऊ साधु कूरनो गाडु बहोरीने श्राव्या. तेमणे सर्व साधु निमंत्रणा करी. तेवारे जे साधु क्रोधी हतो ते घ्यावीने ते दारमां थुंक्यो. थुथुकार कर्यो. कूरगकुए विचार्य जे श्राज लुखो आहार हतो तेमां घीरूप साधुनुं थुंक पड्युं, ए घणुं सारुं ययुं. एवी शुज जावना जावतां जावतां कूरगमुजीने केवल ज्ञान उपन्युं देवतादिनां वृंद तेमने वांदवा श्राव्या. ते जोई सघला साधुए विचार्य जे, ए एटले गई काले जे स्त्री यावी ती ते सामान्य स्त्री नही, पण कोई देवरुप खरी. पठी सर्व साधु पोते करेला तेमना तिरस्कारनो पश्चात्ताप करता तेमने नम्या. मतां सर्वने केवलज्ञान उपन्युं.
"
या कथार्थ ए सार ग्रहण करवानो बे के समजावथी वर्तयुं, कोई उपर क्रोध न करवो ने जो तपस्यादि व्रत अनुष्टान पोताथी न बनी शकतुं होय तो ते करनारनी अनुमोदना करवी ने एवी जावना जाववी तथा तपखी ने मुनीना कार्यने मस्तके चढावी तेमनो अवगुण न विचारतां क्षमा यादवी. तेथी जेम कूरगऊ मुनी केवली थई मोक्ष पाम्या तेम सर्व सुखसंपत्ति मले. क्षमा ए म्होटामां म्होटी लाजदायिनी बे. माटे क्षमा यादरवी.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
