Suktavali yane Suktmuktavali

Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 341

नाषान्तर सहित.
३३५ फरी नही मले एम चितवी नगरमाथी अंधारी रात्रे एकाकी नीकली वामीए श्राव्यो, त्यां रहेला चोकीदाराए टोकतां मपीरथे पोतानुं नाम जणाव्युं अने कह्यु के, रात्रिने विषे केली. वनमा दोषी पूष्मननो जय जाणी आव्या बीये. सेवके धार्यु जे एमज हशे. पड़ी मणीरथ केलना वनमां आव्यो, तेने जोई मयणरेहा वमा जेठनी लाज करी अलगी जई उनी रही. एहवे सृष्टे खड्ग काढी नाश्ना कंधरामां नाख्यो. अने सोर पामी उठ्यो जे महारा हाथश्री खड्ड पड्यो ते नाश्ने वाग्यो. सेवक सौ समज्या जे आतो एज गमारनुं काम ! आ विना अवर कोई एनो दूष्मन नथी. पडी सेवके तेने केलना घरमांश्री बोहार काढ्यो. हवे मणीरथने वामीनी बारीनी वाटे जातां थकां पापना जोगथकी कालो नाग डस्यो. तेथी मर्ण पामी ते न गयो. नगरमांते वात फेलाई. एटवे युगबाहुनो पुत्र चंद्रजसा राजकु. मार पोताना पिताने साजा करवा सारु वैद्योने तेमी वाटीकाए आव्यो. घणा उपाय कर्या. पण ते कश्याए काम नाव्या. तेथी हवे एमने धर्मनो उपाय करवो योग्य डे एम विचारी मयणरेहा नारनी पासे श्रावी. तेणीए पोतानुं हैयुं दृढ करी पोतानो पति सांजले तेम तेना कान आगल मुख राखी ते सारी रीते सदहे तेम तेने अरिहंत, सिझ, साधु अने धर्म, ए चार शरण कराव्यां. व्रत पञ्चरकाण कराव्यां. पंचपरमेष्टीनुं ध्यान कराव्यु. अने वली अढार पापस्थानक वोसराव्यां. ते सर्वे युगबाहुए सांजलीने सदह्यां. वली मयणरेहाए कडं जे-हे खामी ! तमे कोई उपर वेष न करशो, शासाटे जे कोई कोईनुं संसारमांहे नथी. तमारूं कोई नथी. तेम तमे पण कोश्ना नश्री. एवं मनने विषे समाधीपणे वर्त्ततां श्रायु पूर्ण थवाथी ते युगबाहु १ उद्देशीने पुण्वाश्री.