________________
नाषान्तर सहित. ३४७
॥ अथ श्रात्मबोध विषे॥ जे मोदनिंद तजि (पागंतर - जयी) केवल बोधि देते, ते ध्यान शुद्धि हृदी नावना एक चित्ते ॥ ज्यूं निःप्रपंच निज ज्योति स्वरूप पावे, निर्बोधथी (पागंतर - निर्वाध जे) अखय मोद सुखार्थ आवे.३६ जावार्थः-जे मोहनिंबाने तजे ( मोह निडानो जय करे ) ते केवल बोधबीज पामे, ते ध्याननी शुद्धिए करी हृदयनेविषे एक चित्ते नावना (नावे जेथी करी) ते निःप्रपंचपणे एटले प्रपंच रहितपणे ज्योतिस्वरुपीपणुं पामे, अने ए निर्बोध एटले निर्वेद ते संसार उपर खेद तेहिज अदय सुख जे मोदसुख ते प्रत्ये पामे. अर्थात् मोहरुपी निंदानो त्याग करवे करीने बोध बीज पामी हृदयने विषे एक चित्तथी तेनी नावना नावतां अने संसार उपर खेद थवाथी तेनो त्याग करतां मोक्षसुख मले. ३६ ॥
(मालीनी बंद ॥) नव विषय तणां जे चंचला सौख्य जाणी, प्रियतम प्रिय लोगों नंगुरा चित्त आणी॥ करमदल खपेई केवल ज्ञान लेई, धन धन नर तेई मोद साधे जिकई३७
नावार्थः- जव एटले संसार तेना जे विषय शब्द, रुप, रस, गंध, अने फरस, एवां पांचे इंजिना त्रेवीस विषय बने सुख तेने चंचलपणे जाणे , प्रियतम प्रिय जोग ते घणाज वहाला, एवा जे लोग ते केवा ? तो के, जेने कणेकमां बगडतां वार न लागे एवं चित्तमां जाणे, ते प्राणी कर्मनां दल एटले कर्मोनो समूह खपावीने केवल ज्ञान प्रत्ये पामे, अने धन्य धन्य ए नर एटले एवा उत्तम मनुष्यने के जे मोद पदने साधे. अर्थात् संसारनी असारता जाणी सुखादिकनुं चंचलपणुं चिंतवी, तथा जे नो
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
