________________
भाषान्तर सहित.
३४५
भावार्थ:- निर्वेद ते संसार उपर खेद उपजे - संसारने बंदिखानारूप जाणे, जेम बंदिखानामांथी बुढ्यो ते पातुं बंदिखाना सामुं न जुवे एवो खेद उपजे, तेम ए संसारने बंदीखाना जेवो जाणीने विवेक लावी तेमांथी बूट्या ते कोण ? तो के, ज र्तृहरी राजा, के जेणे राज्य विलास मुकीने योगेंद्र मार्ग लीधो, अर्थात् जर्तृहरी राजाए संयम जोग लीधो. ३५
॥ अथ निर्वेदे करी] संयम लेनार जर्तृहरी राजानो प्रबंध ॥
नर्तृहरी राजा राज्य करता हता एवा व्यवसरने विषे एक परदेशी वाणीया श्रावी मृत फल जेट मुक्युं राजाए ते फलना गुण पुण्या. तेवारे ते व्यापारी वाणीयाए तेना गुण कहेतां जपाव्यं के- जो कोई गरढो माणस ए फल खाय तो ते नवयौवनवत थाय. ते वात लक्षमां लेई राजाए ए फल पोतानी राीने खावा याप्यं. एवो विचार करीने के, जो ए फल खाय तो सदा काल युवानपणे रहे, एटले ए कीशोरी अर्थात् सोल वर्षेनी नवयौवना रहे. राणीए ए फल लेईने विचार्य जे, हुँ खाउं ते शा कामनुं ! जो महारो प्राणवान प्राणजीवन जार पुरुष जे महावत बे ते खाय तो ज्यां सुधी जीवीये त्यां सुधी ते हमेशां यौवनवंत रहे. पी राणीए ए फल पोताना जार महावतने आयुं. ते विचार कर्यो के, ए फलने हुं खाईने शुं करूँ ! जो ए महारे प्रीतिवंत जे गणिका वे ते खाय तो सदा जुवाननी जुवान रहे माटे तेने श्राप सारुं छे. एम धारीने महावते ते फल गणिकाने याप्यं गणिका ए फलनो गुण जाणी विचा रखा लागी जे, हुं खाईने शुं सारुं करनारी बुं! महाराथी तो नारुं थाय बे, ने एथी पण वल्ली विशेष नकारुं ए फल खावाने सीधे नवयुवान थवाथी थवानो संभव बे, माटे ए फल
४४
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
