________________
३२४
सूक्तमुक्तावली मोक्षवर्ग.
जावार्थ:- ए सर्व कुटुंब समां संबंधी मध्यां वे पण चेतन एकलो तेहीज विप्रयोगे सुखी ने दुःखी थाय बे. कोनी परे ? तो के- नमीराजानी परे, ते नमी राजा त्रीजा प्रत्येक बुद्ध या के जे स्त्रीना हाथनी वलयो कहेतां चुमीना निमीत्तथी एकला आपोआप तुरत प्रतिबोध पाम्या ॥ १७ ॥
॥ अथ एकत्व जावना उपर नमीराजानो प्रबंध ॥
विदेही देशमां सुदर्शन पुरनो मणीरथ नामे राजा हतो. तेनो न्हानो जाई युगवा हतो. तेने मयणरेहा नामे उत्तम शीलगुणे सहित महा स्वरूपवान स्त्री हती. तेना उपर मणीरथ राजा मोह्यो थको दासी साथे उत्तम उत्तम सार सार वस्तु नित्ये मोकलतो हतो. ते वडेराए मोकली जाणीने तेना मान खातर मयणरेहा लेती हती. मणीरथ तेथी खुशी तो हतो. एकदा मणीरथे दासी साथे जागुवचने कडेवराव्यं. ते सांजलीने सती बोली जे, हूं एमना नाईनी स्त्री तुं, राज्यनी खावन तुं, तेम बतां वली एमणे कदेवरायुं जे तुने हुं घणुं मानीश. या वडेराना मुखयी नीकलेलुं घटीत वचन नही सांखी शकाय ते बे. पण खेर ! हवेथ महारे माटे तहारे कांई पण लाववुं नही. वली कहे जे के, सूर्य पूर्व दिशा मुकीने पश्चिमे उगे नही, चंद्रमामां
थी अंगारा वर्षे नदी, समुद्र मर्यादा मुके नहीं, तेम सती वरने वांछे नही था हकीकत दासीए मणीरथराजाने कही . तेथी ते दुष्ट विषई मणीरथे पोताना मनमां विचार कर्यो जे, जाने वो एने एया विनाए स्त्री महारे हाथ नहीं खावे. त्यापी केलेक दिवसे मयणरेहा तथा तेनो स्वामी युगबाहु बन्ने जण कारण प्रसंगे वामीमध्ये केलधरमां गयां हृतां. त्यां रात्रे सुई रह्यां. मणीरथ, के जे मयणरेहाने मेलववा माटे युगवाहुने वानुं विचारी रह्यो हतो ते आवो अवसर फरी १ योग्य कहे.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
