________________
२५६ सूक्तमुक्तावली अर्थवर्ग
नावार्थः-हे चतुर प्राणी! सुखकारी एवो कलानो संग्रह कर, ( अथवा चतुराई करी कलानो संग्रह करे ते प्राणी सकल संपदानो नोक्ता याय), ए गुणथी एटले कलानो संग्रह करवाथी प्रोणाचार्यने सारी संपत्ति मली, वली सहदेवे उत्तमांग एटले मस्तकने विपे हिम कहेतां ताढ तेनो कर्ता जे पाणी तेने कर्तुं त्यां धरी राख्युं तेथी एटले ते कलाने प्रसंगे त्रिपुरनो जय को. आ संबंध मिथ्यात्वना ग्रंथथी जाणवो. ३२ ॥ कलावान प्रोणाचार्य तथा अर्जुन अने जिल्बनो प्रबंध ॥
प्रोणाचार्ये अर्जुनने बाणावलीनी संपूर्ण कला सीखवी. पड़ी अर्जुने पोतानी बराबर कोने पण ते कला न सीखववा माटे गुरू पासे आखडी करावी. थोमोक वखत गया पली एक निल्स प्रोणाचार्य पासे बाणावलीनी कला सीखवा आव्यो. झोणाचार्ये ते सीखववानी ना पडी. तेथी निल्ले पर्वतमा प्रोणाचार्यनी माटीनी मुर्ति स्थापीने फूल प्रमुखथी सेवा करी तेनी पागल बे हाथ जोगी नमन करीने कां के, तमे मने बाणावलीनी कला सीखवो. तमारा प्रसादश्री ते मने सिद्ध थशे. एम कही धनुष्य बाण लेश्ने आंबलीना काडतले जई ते कला साधवा लाग्यो. एम दररोज प्रोणाचार्यनी मुर्तिने फूल चढावी नमस्कार करी कला साधतां साधतांबर महीने ते संपूर्ण कला सीख्यो. श्रांबलीनां जेटलां पानडां हतां ते सर्व विंध्या. एवामां एकदा समये अर्जुन एज थांबलीनी तले थईने जतो हतो. ते आंबली सामुं जंचुं जोयुं तो तेणे आंबलीन एके पानj सानुं ( आ ) न दी. तेथी प्रोणाचार्य आ कला सीखवी हशे एवं अर्जुन विचारवा लाग्यो. एटलामां तो पेलो जिल्ब त्यां श्रागल आव्यो. तेने अर्जुने पुब्युं जे-केनी साहाज्य अने कोण उस्ताद ? ए विद्याना गुरू कोण ? निबे कयु के-महारा प्रो
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
