________________
नाषान्तर सहित.
११ घणीज सहन न थई शके तेवी वेदना थई, तेथी जराकुमारने जवा दीधो ते माटे सोच करता अने तेने मारवाने उत्सुक थता कृश्नपोतानुं श्राउ संपूर्ण थवाथीपूरध्याने मरीने नर्कने विषे पधार्या. त्यारपडी बलना आव्या. ते कहे के, हे नाई ! हुँ पाणी लाव्यो . उगे, जल पी ! एम घणीवार कां पण कोण उठे ? तेवारे बलनझे चिंतव्यु जे-मने पाणी लावतां बहु वार लागी तेथी बंधव बोलता नथी. एम जाणीने वली घणुंए कही कहीने बोलावे, पगे लागे, पण ते बोले नहीं. त्यारे विचार्यु जे, मूलतो ए रीसाल के तेश्री रीसने लीधे अगर घणी नीया श्रावी तेथी नथी बोलता. एम करतां घणो वखत वीतीगयो. पण स्नेहने लीधे समज न पमी के था तो शब . पनी ते ( बलजा) पोतानी खांध उपर कृश्नने उपाडी त्यांची आगल चाल्या. फरतां फरतां मास थया त्यांसुधी खन्ना उपर मडं फेरव्यु. पण मुक्युं नहीं.अहीं कोई एवी शंका करे के, मथु बगड्यु नहीं होय ? तेने जणाववायूँ के, एवा उत्तम ( शलाका ) पुरुषतुं शरीर मास सुधी बगमतुं नथी. बलजल पोताना नाई श्रीकृश्ननुं सब खन्ने लेई फरे , तेनो संस्कार करता नथी, एम जाणीने तेने समजाववाने वास्ते देवताए मनुष्यरूपे घाणी मामीने तेमां वेलु पीलवा मांमी. ते जोई बलनझे तेने पुज्युं जे, तमे वेलु केम पीलो बो ? तल तो पीलता जाएया , केमके तेमांथी तेल नीकले . परंतु वेल्लुमाथी शुं नीकलवानुं बे ? के तमे ते पीलवा बेग बो ? मनुष्यरूप देवताए कह्यु के, तेल नीकलशे तेल ! बलना कहे जे, एमांश्री तो धूल नीकलशे ! वली एवं ते क्याई साजदयु , के वेबुमाथी तेल नीकले ? अमथो खाली प्रयास शुं करवाने करोगे ? तमे कोई वमा ( महा) मूर्ख दीसो बो ! जे देखी पेखीने कोई धूलने पीलतुं हशे ? देवता बोल्यो
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
