________________
नाषान्तर सहित.
२३५ निरंतर त्यां रहे . राणीने गीत ज्ञान गाईने संनलावे . वात विचार करे . राजा श्राखो दहामो पोताना व्यापारार्थ हाटे (पुकाने ) रहे . पंगु अने राणी सिवाय त्रीजुं कोई घरमा न होवाथी ते बेनो एक बीजा उपर राग वधतो गयो. राणी पंगु साथे बुब्ध थई. तेनी साथे घणोज स्नेहराग बन्यो. तेना स्वरे मोही थकी कहे जे-हे वजन! हे प्रीय ! तुं मुंजने जोगव्य, एवं वचन स्त्रीए विषयनी लालचे पंगुपत्ये कह्यु. ते सांजलीने पंगु स्त्रीप्रत्ये कहेवा लाग्यो जे-तहारा नारथी हुँ बिहु बु. तेवारे स्त्री बोली जे-तेमनी तुं चिंता न करीश. पठी तेनी साथे विषयसुख जोगवतां केटलाक दीवस वित्या. एहवे ते नगरे गंगानदीनो उदव श्राव्यो. त्यां घणा लोकनां वृंद मल्यां बे. राजा राणी पण ते उव्वस्थानके आव्यां. राणीए राजाप्रत्ये कडं के, ज्यां कोई न देखे त्यां सर्व लोकश्री अलगा आपणे जईये तो सारु. राजा सरलपणे तेनुं कहे मान्य करी स्त्रीने साथे लेई घणी वेगली नूमीकाये गया. त्यां चिडंदिशे जोतां कोई दीगमां ना श्राव्युं एटले स्त्रीए पोताना नर्तार (राजा). ने प्रहमां नाख्यो. राजाने तरतां आवडतुं होवाथी ते कोईक तटनेविषे तरीने बाहार नीकट्यो. तेवा समये ए नगरनो अपुत्रीयो राजा मर्ण पाम्यो हतो. तेथी प्रधानादि पंचदीव्य मेलवी वाजित्र वागते थके फरता फरता नगर बाहिर ज्यां ते राजा ने त्यां श्राव्या. हाथणीए राजा उपर कलस ढाल्यो. घोडे पण मंगलीकना हेषारव शब्दना शुकन आप्या. सेवके माथे त्र धर्यु, चामर विकावा लाग्या. पली हाथणीए पोतानी सुंढे करी मस्तक उपर बेसार्या. त्यांधी नगरमां आवी सिंहासन उपर बेसार्या. श्रोडब कयों, ते राजानुं 'पुन्याढ्य' नाम स्थाप्यु. त्यां ते राज्य विलास जोगवे बे....
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
