Samveg Rangshala

Author(s): Vinayrakshitvijay
Publisher: Shastra Sandesh

Page 261

विसयाऽरण्णपवण्णो, अणवरयमऽणंकुसं व दुद्दन्तो । भंजंतो सीलवणं, ओ वियरइ इंदियगइंदो तत्तं दिसंति तवमऽवि, तवन्ति पालिति संजमगुणे वि । इंदियनिरोहकरणे, रणे व्व कीवा विसीयंति सक्को जमऽच्छिबहुलो, जं च हरी वयवहूविहियहासो । भट्टारओ विरिंची वि, जं च जाओ चउव्वयणो निद्दद्धाऽणंगो वि हु, जमऽद्धनारीसरो किर हरो वि । तं दुज्जयस्स विलसिय-मऽसेसर्मिदियनरिंदस्स पंचह वसे होउं, होइ वसे सयलजीवलोगस्स । पंचण्ह जयं काउं, जयइ समत्थं तिहुयणं प जइ नेव इंदियदमो, विहिओ ता किमिह सेसधम्मेहिं । अह सो वि कओ सम्मं, तहा वि किं सेसधम्मेहिं अहह ! बलवत्तमंदिय-गामस्स जमऽत्थिणो वि तं दमिउं । सक्कंति नेव समय-प्पसिद्धतदुवायविउणो वि जिम य, पहवंतइंदियबलाई । न जिर्णिसु जिणइ जेस्सइ, मण्णे अण्णो तिहुयणे वि सो च्चिय सूरो सो चेव, पंडिओ नणु गुणी वि सो चेव । सो चेव कुलपईवो, इंदियविजई जए जो उ तस्स गुणा तस्स जसो, तस्स सुहं पाणिपल्लवऽल्लीणं । तस्स धिई सो मइमं, जयम्मि जो इंदियदमत्थो जं सग्गे सुरराया, विलसइ सुरसेणिपणयपयकमलो। फणिमणिपहपहयतमो, जं च फणिदो-वि पायाले जं व नियारिचक्कं चक्कं चक्किस्स करयले ललइ । तं दित्तिदियदमलव- लीलाए विलसियं सव्वं तं नमह तं पसंसह, तं सेवह तं विहेह य सहायं । जेण य वसं नीओ, दुद्दतो इंदियगइंदो
I
सुगुरू स चेव देवो, तस्स नमो तेण भूसियं भुवणं । न विसयपवणहओ वि हु, इंदियअग्गी जलइ जस्स ते सुद्धो जम्मो, जीवियमऽवि तस्स चेव इह सहलं । जेण णिरुद्धो पसरो, इमस्स दुट्ठिदियबलस्स ता भो देवाप्पि !, पियं भणामो तुमं पि तह कह वि । चेट्ठसु जहिंदियाई, आयारामाई जायंति इंदियपभवं सोक्खं, सोक्खाऽऽभासो स न उण तं सोक्खं । तं पि हु कम्मोवचयाय, सो वि दुक्खेक्कहेउ ति इंदियविसयपसत्ता, पडंति संसारकंदरे घोरे । पक्खि व्व छिण्णपक्खा, सुसीलगुणपेहुणविहीणा महुलित्तं असिधारं, जहा लिहंतो सुहं मुणइ पुरिसो। इंदियविसयसुहं तह, भयावहं पि हु अणुभवतो सुठु वि मग्गिज्जतो, कत्थइ कयलीए नत्थि जह सारो। इंदियविसएसु तहा, नत्थि सुहं सुट्ठ वि गविट्ठ गिम्हुम्हहयस्स दुहं, जह धावंतस्स विरलतरुहेट्ठा। छायासुहमऽप्पं चिय, इंदियसोक्खं पि तह जाण अहह ! कहमऽप्पणिज्जो, चिरमुवयरिओ वि इंदियग्गामो । विसयपसत्तो संतो, सत्तुजणं पि हु विसेसे जो इंदियाण छंदे, वट्टइ मोहेण मोहिओ संतो। सत्तू तस्सऽप्पा चेव, अप्पणो तिक्खदुक्ख करो सोइदिएण भद्दा, चक्खूराएण समरधीरनिवो । घाणेण रायपुत्तो, निहओ रसणाए सोयासो फार्सिदिएण दिट्ठो, नट्ठो सयवारनयरवत्थव्वो । एक्केक्केण वि निहया, किं पुण जो पंचसु पसत्तो एयाण य भावत्थं, जहक्कमं साहिमो समासेणं । तत्थेमं अवसेयं, सोइंदियगोयरं नायं नयरम्मि वसंतपुरे, अच्चन्तं सुस्सरो विरूवी य । नामेण पुप्फसालो त्ति, गायणो आसि सुपसिद्धो तत्थेव पुरे एगो, सत्थाहो सो गओ परं देसं । भद्द त्ति तस्स भज्जा, घरवावारं विचितेइ तीय एगया कारण केणाऽवि निययचेडीओ । हट्टम्मि पेसियाओ, ताओ पुण पुप्फसालस्स किण्णरपडिरूवसरेण, गायमाणस्स भूरिजणपुरओ। गीयरवं सोऊणं, ठियाउ भित्तीए लिहिय व्व चिरवेलं अच्छित्ता, नियमंदिरमाऽऽगयाउ कुवियाए । तत्तो भद्दाए तज्जियाओ फरुसेहिं वयणेहिं भणियं च ताहिं सामिणि !, मा रूससु सुणसु तत्थ अम्हेहिं । तं किर सुयं पसूण वि, जं हरइ मणं किमऽण्णेसिं भणियं भद्दा कहंति, तऽणु ताहिं निवेइयं सव्वं । तो तीए चिंतियं कह, सो दट्ठव्वो महाभागो गम्मिय पत्थावे, जत्ता पारंभिया सुरगिहम्मि। लोगो य तहिं सव्वो, वच्चइ दठ्ठे नियत्तइ य भद्दा वि दासचेडीहिं, परिवुडा उग्गयम्मि सूरम्मि । तत्थ गया गाइत्ता, परिसंतो पुप्फसालो वि तम्मि सुरमंदिरपरिसरम्मि सुत्तो कहं पि चेडीहिं । दिट्ठो सिट्ठो य स एस, पुप्फसालो त्ति भद्दाए
૨૫૪
।। ८९७६ ।।
।। ८९७७ ।।
।। ८९७८ ।। ।। ८९७९ ।। ।। ८९८० ।।
।। ८९८१ ।। ।। ८९८२ ।। ।। ८९८३ ।। ।। ८९८४ ॥
।। ८९८५ ।। ॥ ८९८६ ॥ ।। ८९८७ ॥
।। ८९८८ ।। ।। ८९८९ ।। ।। ८९९० ।।
॥। ८९९१ ॥ ।। ८९९२ ।। ॥। ८९९३ ॥ ।। ८९९४ ।। ।। ८९९५ ।। ।। ८९९६ ।। ।। ८९९७ ।। ।। ८९९८ ।।
।। ८९९९ ।।
॥ ९००० ॥
॥ ९००१ ॥
॥ ९००२ ॥
॥ ९००३ ॥
॥ ९००४ ॥ ।। ९००५ ।।
।। ९००६ ॥
॥ ९००७ ॥
।। ९००८ ।।
।। ९००९ ।।
।। ९०१० ॥
।। ९०११ ।।