________________
प्रतिक्रमण
ना? त्याचे पाप तर झाले ना? अशी लाखो रोपट्यांची शेंडे ठेचून टाकत असतो. तर या पापाचे निवारण कशाप्रकारे कराये ?
५८
दादाश्री : हे तर आत मनामध्ये असे व्हायला पाहिजे की जळो हा धंदा का म्हणून माझ्या वाट्याला आला? बस एवढेच. रोपट्यांची शेंडे कापून टाकायची परंतु मनापासून हा धंदा का म्हणून माझ्या वाट्याला आला असा पश्चाताप व्हायला पाहिजे. असे नाही करायला हवे असे मनामध्ये व्हायला पाहिजे बस.
प्रश्नकर्ता : परंतु हे पाप तर होणारच ना?
दादाश्री : ते तर आहेच. ते तुम्ही पाहायचे नाही. होत आहे ते पाप पाहायचे नाही. नाही व्हायला पाहिजे असे तुम्ही नक्की करायचे, निश्चय करायला पाहिजे. हा धंदा का मिळाला? दूसरा चांगला धंदा मिळाला असता तर आम्ही असे नसते केले. पूर्वी पश्चाताप होत नव्हता. हे माहित नव्हते तोपर्यंत पश्चाताप नाही व्हायचा. खूश होऊन रोपट्याला उपटून फेकायचे. समजले का तुम्हाला? आमच्या संगितल्या प्रमाणे करा ना, तुमची सर्व जबाबदारी आमची. रोपटे फेकून दिले त्याची हरकत नाही, पश्चाताप व्हायला पाहिजे की असे का म्हणून आले माझ्या वाट्याला ?
खेतीवाडी मध्ये जीवजंतू मरतात त्याचा दोष तर लागणार ना? म्हणून खेतीवाडीवाल्यानी दररोज पांच-दहा मिनिट भगवान जवळ प्रार्थना करायची, हे दोष झाले त्याची माफी मागत आहे. त्याचे अशा पद्धतिने प्रतिक्रमण कर.
प्रश्नकर्ता : तुम्ही ते वाक्य म्हटले होते की कोणत्याही जीवमात्रला मन-वचन-कायाने किंचित्मात्र दुःख न हो. इतके सकाळी बोलले तर चालणार की नाही चालणार?
दादाश्री : हे पांचवेळा बोलायचे, परंतु हे या पद्धतिने बोलायला पाहिजे की पैसे मोजते वेळी जशी स्थिती असते ना त्या पद्धतिने बोलायला पाहिजे.
रुपये मोजते वेळी जसे एकाग्र चित्त असते, जसे अंत:करण असते, तसे बोलते वेळी ठेवावे लागणार.
