Book Title: Paiavinnankaha Part 02
Author(s): Kastursuri, Somchandrasuri
Publisher: Rander Road Jain Sangh
View full book text
________________ लच्छी-सरस्सईदेवीणं संवायंमि कहा-१०८ 157 बहुयराइं संति, परंतु को वि मज्झ सेवाविहायगो नत्थि, जो मम सेवं कुणेज्जा, जो जावज्जीवं मम अणुकूलं सेवं विहेइ, तस्स सव्वं लच्छिं पयच्छामि, रक्खणे किं पयोअणं ? लच्छि उ न केणवि सद्धिं गया गच्छइ गच्छिस्सइ य' इअ वोत्तूण झोलिगा निक्कासिऊण तं पइ दंसिया / सा य झोलिगब्भंतरंमि दटुं पवट्टिया / तम्मज्झमि अणेगाई रयणमइयाई पत्ताई रयणभूसणाई च, तह एक्किक्काइं कोडि-कोडि-मुल्लाइं पुढवीए अलब्भाई अदिट्ठपुव्वाइं पुरिसविलयाणं समुइयाई वत्थाइं च संति / ___ अह तीए वहूए झोलिगा मज्झगयाइं आभूसणाई ठूणं कहासवणं तु वीसरियं / लोहाभिभूयं चित्तं जायं / लोहपसत्ता सा वहू वुड्ढं पइ वयासी-'हे अम्मे ! किमटुं तुं दुहिणी होसी ? अहं तु तुव पुत्तीकप्पा अम्हि, तुम्ह जावज्जीवं सेवं काहं, भवईए कावि संका न कायव्वा / गिहममि आगच्छिज्जउ, सुहेण च्चिय एयंमि भद्दासणंमि तुं चिट्ठसु' / तओ सा वुड्ढा सणियं सणियं चलंती कहपि गिहमज्झमि आगंतूणं भद्दासणंमि संठिया / सा उ 'खमा खमा' इअ वयंती अणुचरीहोऊणं पुरओ चिट्ठिऊणं चाडूइं विहेइ / ___तओ ताए वुड्ढाए तं वहुं पइ पुटुं-'वच्छे ! तुं मम इह ठाणटुं इच्छसि, किंतु एयंमि घरंमि तुमं चिय पहाणा सि ? जेण निस्संकेण निमंतणं कुणेसि ? तया वहूए वुत्तं-'मायरे ! न हं पहाणा, किंतु मम सासूससुरा संति' / वुड्ढाए वुत्तं-'ताणं अणुण्णं विणा कहं तुं मं इहं रक्खिउं पक्कल्ला ?' तइआ तीए साहियं-'अम्मे ! एयंमि गेहंमि मम ससुरो सासू जेट्ठो जेट्ठवहू देवरो देवरपत्ती य सव्वेवि ते मज्झ साणुकूला वट्टेइरे / अओ सुहेणं भवईए एत्थ हायव्वं' / वुड्ढाए वुत्तं-‘एवं तु न, जइ तव ससुरो सासू य स-सम्माणं निमंतणं कुणेइरे तइया अहं इहं चिट्ठामि, नन्नहा घडियमेत्तं / भद्दे ! वच्छे ! एगमि चित्ते नेहो, अवरस्स चित्तंमि अणेहो तत्थ निवसणं अजुत्तं' / तीए वुत्तं 'जइ ते सव्वे सविणयं आमंतणं कुणेइरे, तइया तुं थिरमणा एत्थ ठाहिसि, अन्नं वा किं इच्छसि ?' वुड्ढाए 'आम' त्ति वुत्तं / - अह वहू सिग्धं सिग्घं पिहियकवाडब्भंतरट्ठिआ सासू जहिं धम्मं सुणेइ तहिं गंतूणं सहसा वयासी 'हे सायरे ! सिग्धं सिग्धं गिहममि आगंतव्वं' / तीए सवणरसभंगाओ वुत्तं-'मुरुक्खे ! किं अणत्थं सुहासरिसवाणीसवणे विग्घं विहेसि ? विहिणा माणुसीरूवेण गद्दही निम्मिया दीससि, दुप्पप्प-माणूसभवं सहलं कुणंतीए मम जं पोक्कारकरणेण विग्धं कुणेसि, तेण पावेण पुणरवि गद्दही होहिसि' / तया वहूए वुत्तं-'पुज्जे ! एगा वुड्ढा माया भवईणं बहुपुण्णभरोदएण अतक्किया अणाहूआ कमलव्व इहं समागया अत्थि' / एवं सोच्चा गब्विया साहंकारं वहुं साहेइ-'भो मुरुक्खे ! एयंमि नयरंमि अम्हेहिंतो वि महंतो को वि किं अस्थि ? जं तुं सरिसवं मेरुत्तणेणं वण्णेसि / अओ वियाणिया तुं मुरुक्खसेहरा सि / तुं अवसरं अणवसरं पि न वियाणेसि / कया वि कोवि महाजणो असमए गेहं आगओ, तइया समुइय-सक्कार-सम्माणं काऊणं विसज्जित्ता य नियकम्मंमि जो पगुणो होइ स निउणो कहिज्जइ, न भवारिसो होइ' त्ति सासूवयणं सोच्चा वहुए वुत्तं-'तुमए जं उत्तं तं तहेव अत्थि, परंतु अंतो आगच्च एगं मईयवयणं सोच्चा जहिच्छं कुणेज्जहि, किं निक्कारणं लोगे सुणावेसि / तइया सासू भालंमि भिउडिं किञ्चा नेत्ताइं वंकिऊणं गेहम_मि समागंतूणं 'किं किं पलवेसि' त्ति पुच्छेइ / तया तीए वहूए कक्खंतरिय पडाऽऽवरियं रयणखइअसुवण्णपत्तं दंसियं / तदंसणमेत्तेण सूरुदए पंकयं

Page Navigation
1 ... 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254