________________
॥ संवरतत्त्वे परिषहवर्णनम् ॥
(२२७)
श्मशान- शून्यगृह-वृक्षनी नीचे--इत्यादि स्थाने दुष्टचेष्टा र. हित बेसे छतां पोते डरे नहि, तेम बीजाने डरावे पण नहिं ते नैषेधिकी परिषद कहेवाय
उंची-नीची एवी प्रतिकूल शय्या मळतां उद्वेग न करवो ते शय्यापरिषद कहेवाय. का छे के--" अनुकूळ शय्या (--- सति--स्थान अथवा शयन ) मलतां हर्ष न करे, अने प्रतिक्ळ श. ग्या मळतां उद्वेग न करे के अहो ! हुं के सुन्दर स्थान पाम्यो छ ? अथवा मने सारी शरया पण प्राप्त न थइ ? इत्यादि हर्ष वि. षाद ने करे"
१ दृष्टांत:-गज़पुर नगरना कुरुदत्तपुत्र नामे शाहुका. र पुत्र दीक्षा लइ एकाकी विहारप्रतिमा अङ्गीकार करी सा. केतपुरनी पासे काउत्सांग ध्याने उभा रह्या ते दरम्यानमां केटलाक गोवाळीनां ढोर कोड चोर ला गया, ते गोवाळ चोर. ने देखता देखता मुनि पासे आधी चोर देख्या छ के नहिं ? एम पूछतां कांइपण उत्तर नहिं मलबाथी अत्यन्त क्रोधवाळा थई लोली माटोथी मुनाना मस्तकपर पाळ बांधी तेमां अग्नि ना. खवाथी मुनिनु मस्तक सळगी उठयु अने गोवाळ नासी गया मुनिए ममता राखी अग्निन कष्ट सहन कर्यु, अने थोडीवार. मां मुनि काळ करी परलीक पाम्या. ए प्रमाणे अन्य मुनिओ. प पण नैषेधिकी परि।) ( स्थान परिषह ) महन करवो.
२ दृष्टान्त:-कौशम्बी नगरीना यज्ञदत्त विप्रना सोमदत्त अने सोमदेव नामना बे पुत्री दीक्षा अंगीकार करी वि. हार करो गया. घणे दिवसे कुटुंबीआने मळधानी इच्छाथी कौश बीप आवतां ते आना मातपिता अवन्तीमा जइने रह्या छे एवीख. बर मलतां ते बे मुनिओ पण अवन्तिमां आव्या, ते देशमा केटलाएक ब्राह्मणाने पण दारु पीवानो रिवाज हतो तेथी त्यां
