Man Sthirikaran Prakaranam

Author(s): Vairagyarativijay, Rupendrakumar Pagariya
Publisher: Shrutbhuvan Sansodhan Kendra

Page 111

६२
चउदस बायालसयं, लहु चउ इग दु छ य ऊणंसा ।। ८३ ।। १ [व्याख्या] अत्र तेजोवायुद्विकं नाभाणि । तयोरुच्चैर्गोत्रस्य बन्धाभावात्।।८३।। [मूल] तीइगि सत्तंसदुगं, विगलमणा अयरसत्त चउदसगं ।
अडवीस दुसय पणसी, इग दु चउपणं सऊणलहू ।। ८४ ।। २ गुरु नाम गोइ इगि दो, सगंस विगलमण अयर सग चउद । अडवीस सपणसीया दुसई पुन्नं सइग दु चउ पंच ।। ८५ ।। ३ [व्याख्या] गीतिः।।८४ ।। ८५ ।।
इत्येवं सप्तस्वपि कर्मस्वेकेन्द्रियविकलासञ्ज्ञिनां द्विधापि बन्धस्थितिरुक्ता । सम्प्रति नरसञ्ज्ञितिर्यङ्नारकसुराणां द्विधापितामाह
[व्याख्या ] नरित्ति। मनुष्यगृहे घातिषु ज्ञानावरणदर्शनावरणमोहान्तरायरूपेषु चतुष्षु कर्मसु जघन्यबन्धोऽन्तर्मुहूर्तम्। तथा मुहूर्ता अष्टौ नामगोत्रे च । तथा - बारेग त्ति । षण्णां भणितत्वाद् आयुषश्च भणिष्यमा - णत्वाद् उच्चरितन्यायादेकस्मिन्वे (न्नपि, वे)दनीयकर्मणि द्वादशमुहूर्ता लघु बन्धस्थितिरिति सम्बन्धः । तथाअयरंत इत्यादि। अतराणामन्तः कोटा (टी) कोटी एकैका सप्तसु कर्मसु प्रत्येकं लघुबन्धः । सञ्ज्ञितिर्यग्गृहे, नारकगृहे, सुरगृहे चेति ।। ८६ ।।
तथा
[मूल] नरि घाइसुं अंतमुहू, मुहुत्त अड नामगोय बारेगे । अयरंतकोडिकोडी, सत्तसु लहु तिरियनिरयसुरे ।। ८६ ।।
२
३
मन:स्थिरीकरणप्रकरणम्
[मूल] गुरु अयरकोडिकोडी सयरी, मोहंमि नामगोए । वीसं तीसं चउसुं, सन्नी तिरिमणुनिरसुराणं ।। ८७ ।।
[व्याख्या] सुगमा ।। ८७ ।। अथायुषोर्बन्धस्थितिद्वयं बिभणिषुरादौ तावत्तस्य नवभङ्गिकामाह
[व्याख्या] अत्र सूचकत्वात् सूत्रस्येति पदाध्याहारः । ततोऽयमर्थः - लघुमध्यगुरुरूपस्याबाधात्रयस्य प्रत्येकं लघुमध्यगुरुरूपैरायुर्बन्धैस्त्रिभिः सह सम्बन्धात् नवभङ्गा भवन्ति । ते चेह न सामान्येन पदद्वयमीलनमात्रेणैव
१ केवलं मूले भिन्नानि गाथाक्षराणि दृश्यन्ते । तद्यथा -
ऊण लहुगुरू पंचवि कम्मदुगे पुन्नदुन्नि सत्तंसे । विगलमणा कम्मदुगे अयरतिगं सत्त चउदसगं ||८३||
केवलं मूले भिन्नानि गाथाक्षराणि दृश्यन्ते । तद्यथा -
बायालसयं उवरिं, चउरो एग दुग छच्च सत्तंसा । किंचूण लहू अह गुरू अयरा सत्तेव चउदस य ॥ ८४ ॥ केवलं मूले भिलाति गाथाक्षराणि दृश्यन्ते । तद्यथा -
[मूल] लहु मज्झ गुरु अबाहा, आउ त्ति बंधेहिं हुंति नवभंगा । पढम चउ पंचमट्टम, नवमे मुणे सयं चउरो ते ।। ८८ ।। ५
अट्ठावीसं तत्तो, पणसीसं जुत्तया सया दुन्नी । सत्तंसा एगदुगं, चउरो पंचेव से पुन्ना ।।८५।।
४ मूले यद्यपि 'भणिहं' पाठो दृश्यते, परन्तु व्याख्याकारस्य 'मुणे' पाठ एव अभीष्टः द्रष्टव्या गाथा - ९४ ।
५
मूले भिन्नानि गाथाक्षराणि दृश्यन्ते । तद्यथा
लहु मज्झ गुरू अबाहा आउत्तिबंधेहिं हुंति नवभंगा । पढमंतिमे भणिस्सं, सुणिज्ज सयमेव सत्तत्ते ||८८||