________________
(૧૦૩)
ધાગસીણીયા, મેસાણા, ફુદડી, કાસરી, ઝાલાર, ધાણસા, ખંભાત, કાયરી, ડીસાપાસે દામ, રાડવા, થરાદ, કૂકા, તથા કેસવાણ વિગેરે ગામામાં વસે છે.
આ વંશમાં થયેલા વીરદાસશે એપમાં લાખણરાણાના કારભારી હતા, અને તે રાણાની સેાનાની કટારી તે ભેડમાં બાંધતા હતા. એક વખતે નજદીકના ભરડુઆગામના સાંખલુ નામના ભિલે તેના ઘરમાંથી તે કટારી ચારીને સેાહીગામપાસેના એક મહેટાં વૃક્ષના થડનીચે દાટી. બીજે દિવસે તે ભલ્લ થરાદમાં ચારી કરતાં તલવારના ઘાથી માર્યાં ગયા. પછી તે રોઠે તે કટારીની ઘણી શેાધ કરી, પણ મળી નહી. મૃત્યુ પછી વ્યંતર થયાબાદ તે જિલ્લના વે તે શેઠને સ્વપ્રમાં તે કટારીની ચારીની હકીકત કહીને જ્યાં તે દાટી હતી તે સ્થાન મતાવ્યું. વળી તે લાખણરાજાએ પણ તેવુજ સ્વપ્ર જોયુ. પછી પ્રભાતે તે વીરારોઠે તથા રાણાએ પણ પરિવારસહિત ત્યાં જઇ જમીન ખાદી । તે કટારી સાત વર્ષોંમાદ દિવાળીને દિવસે મળી આવી, અને વાજતે ગાજતે તે કટારીને ઘેર લાવ્યા. ત્યારથી તેના વશો ગાત્રજાસાથે કટારીને પણ પૂજે છે. આ વશમાં મંડપાચલમાંથી જાબૂમાં વસેલા મેઘારોથી તેના વશમાં સલ્હેતની એડક નીકળી છે, તેઓ પણ કટારીને પૂજે છે, સૂણ પહેરતા નથી, અને વધ્યાસી ઘૂઘરીવાળુ' આભૂષણ પહેરતી નથી. પ્રથમપુત્રના જન્મ વખતે ચારમાણાપું દળ ગાત્રમાં લાહે છે, તથા એક રૂપીયા ફને આપે છે, બીજે પુત્રે લાપસી કરે છે, અને ફઇને એક રૂપીયા આપે છે, અને દીકરી જન્મે દાઢ કરી આપે છે, તથા પાંચમે મહીને અઘરણી કરે છે. એ મુજખ સÒાત એડકવાળાના કર છે. આ વંશમાં થયેલા જગાશેઠે સંવત ૧૬૯૫ વૈશાક સુદ ૧૧ સે પુનાસાગામમાં એક જિનમદિર બધાળુ, અને તેની પ્રતિષ્ઠા અ’ચલગઆધીશ શ્રીમહેંદ્રપ્રભસૂરિજીએ કરી. વળી સવત ૧૪૫૭ માં - પાશેઠે પુનાસાગામમાં શ્રીસ ભવનાથજીનુ જિનમદિર બ`ધાવ્યું, અને તેની પ્રતિષ્ઠા શ્રીમેરૂતુ’ગસૂરિજીએ કરી. આ વંશમાં ઝાલારમાં થયેલા રાજ્યાધિકારી જોગાશેઠે ઘણાં ધ કાર્યો કર્યાં છે. સવત ૧૬૪૪ માં થયેલા ધરમસીથી ધાઘાનાગની પૂજા થવા લાગી, તેથી તેના વાજો હોવાની આડકથી પણ ઓળખાય છે.
