________________
( ૪૨૮ ) પધરાવ્યા, તે અવસરમાં શ્રીકચ્છનાગલપુર ઢીંઢવાલીના નિવાસી શા. કેરશીના પુત્ર પુંજાભાઈ, તે પિતાના ઘેરથીજ સાધુપણાના વેષને ધારણ કરીને ત્યાં આવી પ્રથમથી બેઠેલ હતા, તે પુંજાભાઈએ ગુરૂમહારાજશ્રીજીને કહ્યું કે આપ સાહેબજી મને દીક્ષા આપવાની ક્રીયા વિધિ કરાવીને આપશ્રીજીના શિષ્ય કરો? તે સાંભળી ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ કહ્યું કે, તમારા પિતાની આજ્ઞા વિના દીક્ષા દેવાય નહીં, ત્યારે તે સાધુના વેષ ધરનારા પુંજાભાઇએ ગુરૂમહારાજશ્રીજીને કહ્યું કે, હું પિતાની મેળે જ મારા ઘેરથી સાધુના વેષને પહેરીને અત્રે ચાર પાંચ દીવસે થયાં આવેલું છું, અને તમારી રાહ જોઈને બેઠેલે છું, છતાં પણ મારા પિતા અહિં આવેલા નથી, માટે આપશ્રીજીને કે પ્રકારે હરકત નથી, ત્યારે ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ કહ્યું કે, તમો ભદ્રેસર ચાલે, ત્યાં સંઘની આજ્ઞા પ્રમાણે કાર્ય કરશું. એમ ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ તેમનેક હીને સાથે લીધા અને સંઘ સહીત ત્યાંથી ચાલતાં અનુક્રમે ભસર (ભદ્રાવતી ) માં આવીને ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ શ્રી મહાવીર પ્રભુની યાત્રા કરી. ત્યાર બાદ ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ ત્યાં ભદ્રેસરમાં સંઘની આજ્ઞા મેલવીને પ્રથય કહી ગયેલા સાઘુષધારી પુંજાભાઈને દીક્ષાની કીયા વિધિ કરાવી, અને પોતાના શિષ્ય મુનિગુણસાગરજીના શિષ્ય કરી “મુનિપ્રમોદસાગરજી ” એવું નામ સ્થાપન કર્યું. પછી ગુરૂમહારાજશ્રીજી તે ભસરથી વિહાર કરી અનુક્રમે વિચરતા કચ્છમુંદરા શહેરે આવ્યા. અને ત્યાં તેમણે સાધુ સાધવીઓને વેગવહનની કીયા કરાવી મહેદી દીક્ષા આપી, તે પ્રસંગમાં ગુરૂમહારાજશ્રીજીના ઉપદેશથી તે મુંદરાશહેરને સંઘે સમવસરણની રચના કરાવી મહેટા ઠાઠથી અઠ્ઠાઇ મહત્સવ સંવત ૧૯૫ર ના વૈસાખ સુદીમાં કર્યો, અને ગુરૂમહારાજશ્રી ગૌતમસાગરજીએ પોતાના શિષ્ય શિષ્યણુઓના પરીવાર સહિત સંવત ૧૯૫૩નું ચોમાસું પણ તે મુંદરા શહેરના સંઘના આગ્રહથી ત્યાંજ કર્યું, જેમાસું પૂર્ણ થયા બાદ ત્યાંથી વિહાર કરી અનુક્રમે વિચરતા સંવત ૧૯૫૪ નું ચોમાસું કરછનાનાઆશબીઆમાં સંઘના આગ્રહથી કર્યું, પછી ચેમાસાબાદ ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ શ્રીસિદ્ધગિરીની યાત્રા કરવા માટે કરછદેશથી વિહાર કર્યો, તેમજ સાધ્વીશ્રી રત્નશ્રીજી તથા નિધાનશ્રીજી અને લાવણશ્રીજી એમ ત્રણ ડાણાના એક સંઘાડાએ પણ કચ્છદેશથી સિદ્ધગિરી જવામાટે વિહાર કર્યો, અને ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ પોતાના શિષ્ય મુનિ ગુણસાગરજીને
