________________
(૪૩૮). શા. ગેલા માણુકે તથા શા. કાનજી વીરમે ઘણુ પ્રીતિથી ભક્તિ કરી, અને તેઓ બને ઘણું આનંદ પામ્યા, તે વખતે ત્યાંના શ્રાવક માવીકાઓના મનમાં જાણે વાડીઆમાં ચોથો આરો વર્તતે હેય નહીં એ આનંદ થયો, તે સંવત ૧૯૬૩ નું મારું ગુરૂમહારાજશ્રીએ કર્યું. ત્યારે વિવિપક્ષ (અંચલ) ગીય સાધુની દિનક્રીયાવિધિ વિગેરે સહીત પંચપ્રતિક્રમણદિ સુત્રોની ચોપડીઓ છપાવવા જામનગરમાં શા. હીરાલાલ હંસરાજને આપી, તે ચેપડીએ સંવત ૧૯૬૪ માં છપાવી બહાર પાડેલ છે. હવે ચોમાસું પૂર્ણ થયા બાદ ગુરૂમહારાજ વિચરતા થકા કચ્છગઢશીશાના રહેવાસી શા. દેવરાજ ટેકરસિંહે પોતાની વિશાઓસવાલજ્ઞાતિના હાલાઇ બેંતાલીશ ગામના મહાજનને સંવત ૧૯૬૩ ના પિષમાસમાં મેળે કર્યો, ત્યારે તેમની વિનંતિથી ત્યાં કચ્છગઢશીશામાં પધાર્યા, તે વખતે ગુરૂમહારાજને શા. દેવરાજ ટેકરસિંહે તથા શા. આશુ વાઘજીએ સમેતશિખરજીની યાત્રા કરવા માટે સમગ્ર પ્રકારનો ખર્ચ પોતાના તરફથી આપવા પૂર્વક ઓર્ડર આપે, પરંતુ ગુરૂમહારાજે સમેતશિખરતીથે જતાં કેટલાક આરંભના કાર્યો થવાનાં જાણું તથા સ્વતંત્ર વિહાર નહીં થવાને જાણું તે તરફ વિહાર કર્યો નહીં, અને કચ્છદેશમાં જ ભવ્યજીને ઉપદેશ આપતા થકા તેઓ કચ્છસુથરી શહેરે પધાર્યા. ત્યાં સાથીવિવેકશ્રીજીને માંડલીયાગની એક મહીનાની કીયા કરાવી, ત્યારબાદ વિચરતા થકા ગુરૂમહારાજે સંવત ૧૯૬૪ નું માસું કછજનગરે કર્યું. એવામાં સાવીહેતશ્રીજીએ પોતાની ગુરાણું ચંદન શ્રીજીને ગૃહસ્થા સાથે પરીચય તથા સંસારી બહેનની સાથે વર્તન કરવા સંબંધી વૃત્તાંત વારંવાર ગુરૂમહારાજને કહ્યું, જેથી ગુરૂમહારાજે સર્વ સાધ્વીઓના સમુદાયમાટે કેટલાક કાયદાઓ બાંધ્યા, તે કાયદાઓ નહીં સ્વીકારવાથી સાવચંદન શ્રીજીને સંઘાડ સાદવીઓના સમુદાયથી બહાર કરે છે. ત્યારપછી ગુરૂમહારાજ કચ્છભૂજનગરથી વિહાર કરી અનુક્રમે વિચરતા કછવરાડીઆગામે પધાર્યા, ત્યાં શા. ગેલા માણકે ગુરૂમહારાજને મુંબઇબંદરમાં ચોમાસું કરવા માટે વિનંતિ કરી, જેથી ગુરૂમહારાજે મુંબઇબંદર તરફ વિહાર કરવાને સ્વીકાર્યો, પછી તે શા. ગેલા માણેક મુંબઇબંદરે ગયા. તે વખતે ગુરૂમહારાજે વિધિપક્ષગથ્વીય સાધુના પંચપ્રતિકમણાદિ દિન ક્રિયા વિધિ વિગેરે સહિત મૂળ પાડે છપાવવા માટે મુંબઇબંદરમાં શા. કાનજી વીરમને
