________________
(૪૭૧)
વિરૂદ્ધ થઈને પરગચ્છમાં વહન કરી પન્યાસપદવી લીધી છે, તેની ખબર અમોએ સંવત ૧૯૮૨ ના ફાગુન માસમાં વિજાપુરમાં સંઘને તાર તથા કાગલથી આપી કે, અમારા નામથી પદવી આપશો નહીં, જે અજીતસાગરસૂરીજીના શિષ્ય થતા હોય તો પદવી આપે તો અમારી મનાઈ નથી, એમ ત્યારે જણાવી દીધું હતું, છતાં પણ અમારા નામથી પદવી લીધી, માટે તે વહનને તથા પન્યાસપદવીને રદ કરવામાં આવશે, પછી જે દંડ આપીએ તે કબુલ કરશે તે અમો સંઘાડામાં ભેલવશું, તે વિના અમારે સંઘાડામાં નહીં ભલી શકે એમ ગુરૂમહારાજશ્રીએ કહ્યું, ત્યારે છેવટે શા. દામજી માવજી તથા શા. પાશુ નરપાર અને ભચીબાઈ તે સર્વ હકીકત કબુલ કરી મુંબઈ બંદરે ગયા. ત્યારબાદ ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ સંવત ૧૯૮૪ નું ચોમાસું જામનગરમાં જ કર્યું. ચોમાસું સંપૂર્ણ થયાબાદ વિહાર કરીને ગુરૂમહારાજશ્રીજી હાલારદેશમાંજ નાગેડી ગામે પધાર્યા ત્યાં ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ કચ્છ વરાડીઆ ગામના રહેવાસી શા. પછીઅશી કુરશીની સુપની મુલબાઇની પુત્રી, તે કચ્છ રાપરગઢવાલીના રહેવાસી છે. નેણશી કુરશીની વિધવા દેવલીબાઇને સંવત ૧૯૮૪ ના માગસર સુદી પ ની દીક્ષા આપી, અને “ દિક્ષીતશ્રીજી ” નામ પાડીને સાધ્વી ગુલાબશ્રીજીની શિષ્ય સાધ્વી દેવશ્રીજીની શિષ્યણ સ્થાપી, તે દીક્ષાને મહત્સવ ત્યાંના સંઘે કર્યો.
ત્યારપછી ગુરૂમહારાજશ્રીજી વિચરતા થકા હાલારદેશમાંજ લાખાબાવરગામે પધાર્યા ત્યાં કચ્છ વરાડીશ્યાગામના રહેવાસી શા. પરબત માણેકની સુપત્ની રાણબાઈની પુત્રી જન્મ સંવત ૧૯૫૧ ના આસુ વદી ૧ ગુરૂવારનો, તે કચ્છ કોઠારા રાહેરના રહેવાસી છે. ભવાનજી ત્રીકમજીની વિધવા ચાંપબાઈને ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ સંવત ૧૯૮૪ ના મહા સુદી પ ગુરૂવારની દીક્ષા આપી, અને ચતુરશ્રીજી” નામ પાડીને સાધ્વી કનકશ્રીજીની શિખ્યણી સાવી વિમલશ્રીજીની શિષ્યણ સ્થાપી, અને તે દીક્ષા મહોત્સવ તે ચાંપબાઈના તરફથી તે લાખાબાવરગામના સંઘે કર્યો. ત્યારબાદ ગુરૂમહારાજશ્રીજી વિહાર કરી નવાગામે પધાર્યા. ત્યાં મુનિધર્મસાગરજી ગુરૂમહારાજશ્રીજીએ ખંડવાથી બેલાવેલા તે પણ ચોમાસું ઉતર્યા બાદ ત્યાંથી વિહાર કરી ગામેગામ વિચરતા થકા ગુરૂમહારાજશ્રીજીની સાથે તે સંવત ૧૯૮૪ ના મહા સુદી ૧૧ ને બુધવારના દિવસે આવીને મલ્યા.
