________________
( ૨૦૬ )
આ વડેરાગોત્રના વંશજ રાધનપુર, મોરબી, પડધરી, ભાણવડ, ડબાસંગ, ઘોઘા, રાજકોટ, મંજલ, ખેરાલુ, ઝીઝુવાડા, અંજાર, અમદાવાદ, ભુજ, આસાલડી, ધમકડા, સુરાચંદા, નવાનગર, કેઠારા, શેખપાટ, વીરમગામ, નગરપારકર, ચકાર, નસરપુર, અમરકેટ, સીહુ, બાહડમેર, જેસલમેર, માંડવી, કેરી, ભાદ્રેસી, નાગોર, મુલતાન, રેડદ્રહ, કાલાવડ, પાટણ ગોવલકુંડા, બુરાનપુર, દીવ, જુનાગઢ, વણથલી, રાણપુર, ખંભાત, અમરેલી, જસદણ, ધારી વિગેરે ગામોમાં વસતા હતા.
આ વંશમાં આહાના બીજા પુત્ર સાજણના કાજલ, ઉજલ, અને સામલ નામે ત્રણ પુત્રો થયા. તેમાંથી કાજલને મેવા નામને દેવાણંદશખાગોલને બનેવી હતું. તેને કાજલે પિતાથકે પાટણમાં વ્યાપારમાટે મોકલ્યો હતો, ત્યારે તે મે પાટણથી અતિશય પ્રભાવવાળી શ્રી પાર્શ્વનાથની પ્રતિમા લાવ્યું. ત્યારે કાજલે તેને કહ્યું કે, મને તે પ્રતિમા આપ, કે જેથી હું પ્રાસાદ બંધાવી તેમાં તે પ્રતિમા સ્થાપન કરૂં. પણ મેઘાએ તે આપી નહી. પછી સ્વમામાં જેમ પ્રતિમાએ કહ્યું તેમ મેઘે કર્યું, જેથી નિધાન પ્રગટ થયું. મેઘાએ પ્રાસાદ બંધાવવા માંડ્યો, મૂળ ગભારે શિખરબંધ થયે, એવામાં મેઘ કોલ કર્યો પછી કાજલે પોતાની બહેનને સમજાવીને તે પ્રાસાદ સંપૂર્ણ કરાવ્યો. પછી કાજલે શત્રુંજય તથા ગિરનારને સંઘ કહાડી ઘણું દ્રવ્ય ખરચી સંઘપતિપદ પ્રાપ્ત કર્યું. વળી આ વંશમાં થયેલા સમરસી રાધનપુરથી આવીને દીવમાં વસ્યા, તે મહાધનવંત તથા ધર્મક્રિયામાં ઘણું ચુસ્ત હતા. તેમણે શ્રાવકની અગીયાર પ્રતિમા વહીને ઘણું દ્રવ્ય ખરચ્યું, પૂજ્ય શ્રી ધર્મમૂતિસૂરીશ્વરજીને દીવમાં પધરાવી સર્વ આગામે સાંભળ્યાં. વળી આ વંશમાં વીરગામમાં થયેલા ઉજલના પુત્ર માણિકશેઠે વિક્રમ સંવત ૧૫૧૫ માં શ્રી સુમતિનાથઆદિકના ઘણા જિનબિંબ ભરાવ્યાં, તથા તે પર સેનારૂપાના છ કરાવ્યાં. શ્રીજયકેસરિસૂરિના ઉપદેશથી સંઘ કહાડી પ્રતિષ્ઠા કરીને ઘણું દ્રવ્ય ખરચ્યું, તથા મુગલોને દ્રવ્ય આપી ઘણુ બંદિવાનેને છોડાવ્યા. આ વંશમાં અમરકેટમાં થયેલા શા. આશકરણ બાલ બ્રહ્મચારી બાર વ્રતધારી શુદ્ધ શ્રાવક હતા, તેમણે પારકર વિગેરે દેશમાં થાળી, રૂપીઆ તથા સવાશેરના મોદકની
