________________
( ૩૭ )
હુકમ કહી સંભળાવ્યો. ત્યારે આ શ્રીહરસાગરજી ગુરૂમહારાજે ઠકરાઇના તે સેવકોને કહ્યું કે, અમે જતિઓ છીયે, માટે તળાવની માટી કેઇપણ રીતે ઉપાડશું નહીં. ખરેખર તમારા ઠકરાઈને દિવસ ભરાઈ આવ્યો લાગે છે, કે જેથી તે મૂર્ખ જતિઓની પાસે તળાવની માટી ઉપડાવવાનું કહે છે. તે સાંભળી તે ઠાકરના સેવકે તે સઘળા જતિઓને બાંધવામાટે હુજત કરવા લાગ્યા, ત્યારે તે શ્રીહીરસાગરજી ગુરૂમહારાજે એક જલનું પાત્ર ભરી તેની અંદર કંઇક ચૂર્ણ મંત્રીને નાખ્યું. તેજ વખતે તે જલના પાત્રમાંથી મુખે ઘુરઘુર શબ્દ કરતો એક વિકરાળ સિહ પ્રગટ થયે. ત્યારે કાકેરના તે સેવકે બીકના માર્યા પોતાને જીવ બચાવવાને ત્યાંથી નાશી પિતાના ઠાકર પાસે આવ્યા, અને તે સિંહની વાત સંભળાવી. ત્યારે ભયથી કંપતે તે ઠાકોર તેજ ક્ષણે શ્રી હીરસાગરજી ગુરૂમહારાજ પાસે આવ્યો. તથા ત્યાં સિંહને બેઠેલ જોઇને કંપતા શરીરથી હાથ જોડીને ગુરૂમહારાજને પગે પડ્યો, અને પિતાના અપરાધની તેણે ક્ષમા માગી. ત્યારે ગુરૂમહારાજે તેને કહ્યું કે, તેં ઠાર થઇને જતિઓને તલાવની માટી ઉપાડવાનું શા માટે કહ્યું? શું તારૂં મોત આવ્યું છે. ? આ સિંહ તારું શરીર અહીં જ તેડીને ખાઈ જશે. તે સાંભળી તે ઠાકર ધ્રુજવા લાગ્યો. પછી તે ઠાકરે પિતાની પાઘડી ઉતારીને ગુરૂમહારાજ શ્રીહરસાગરજીના ચરણોમાં મેલી. ત્યારે ગુરુમહારાજે પણ તેના અપરાધની ક્ષમા કરી. પછી તે શ્રીહીરસાગરજી ગુરૂમહારાજે એક કુંક મારીને તે સિંહનું રૂપ સમેટી લીધું. પછી તે ઠાકોરે તે તળાવને કિનારે એક છત્રાવાળે ચેતરો કરાવ્યો, અને તેની અંદર આ શ્રીહીરસાગરજી ગુરૂમહારાજના ચરણોની સ્થાપના કરી; તથા તે ઠકરાઇ હમેશાં ત્યાં ધૂપ દીપક કરવા લાગ્યો, અને સવારમાં ઉઠીને તે હમેશાં ગુરૂમહારાજનાં ચરણેનું દર્શન કરતે હતે. પછી તે કેરે ગુરૂમહારાજના ઉપદેશથી માંસમદિરાભક્ષણનો ત્યાગ કર્યો. અને નગરના સઘળા લેકેએ ગુરૂમહારાજના તે ચરણોની પૂજા કરી. અને એવી રીતે તેમણે શ્રી જૈનશાસનને મહિમા કર્યો. પછી ત્યાં વસનારા લાલણગોત્રના જેસાજીના વંશમાં થયેલા ભીમાજીનામના શ્રાવકે તે શ્રીહીરસાગરજી ગુરૂજીના ઉપદેશથી લુઘવાઇન સંઘ કહા, કે જે સંઘમાં ચારસે ઉંટ હતા. તે વખતે તે ભીમાજની વિનંતિથી તે શ્રીહીરસાગરગુરૂજી પણ તે સંઘની સાથે ચાલતા હતા. ચાલતાં ચાલતાં એક દિવસે માર્ગમાં તે સંઘને ક્યાંય પણ પાણી
