________________
( ૪ર૩ )
જ્યારે મુનિઓને વધારો ચારો ત્યારે તે સબધી વાત, એમ તેને કહેવાથી મુનિઉત્તમસાગરજીએ તે સાંભળીને ત્યાં પેાતાને એકાકીપણે હેવામાટે મન કયું, ત્યારે ગુરૂમહારાજશ્રીએ તે ઉત્તમસાગરજીને કહ્યું કે, મુનિને એકાકીપણે રહેવુ ચગ્ય નથી, એમ ગુરૂમહારાજશ્રીએ કહ્યું છતાં પણ મુનિઉત્તમસાગાંજી શા. નરથી શાજાર તથા ચાંપુખાની મદદથી જ્યારે ગુરૂમહારાજશ્રીએ શિષ્ય સહિત કચ્છતેરાશહેર તરફ વિહાર કર્યાં, અને શ્રાવક શ્રાવીકાએ વેલાવી પાછા વલ્યા ત્યારે નલીયા તરફ જવાને પાછા વલી જવા લાગ્યા. તે વખતે સુશ્રાવક શા. દેરૂભાઇએ મુનિઉત્તમસાગરના હાપ પકડી તેમને કહ્યું કે, તમેા નવીન દીક્ષાવાલા છે, મુનિમા તે ખરેખર જાણતા નથી, માટે એકાકીપણે રહેવુ નહી, એમ તેણે કહ્યું. તેમજ બીજ માણોએ પણ કહ્યું, છતાં પણ મુનિઉત્તમસાગરજી નલીયા તફ ચાલતા થયા, ત્યારે પાછા વલી દેરૂભાઇએ કહ્યું કે જે કોઇપણ ગુરૂની, તથા સંઘની આજ્ઞાને આદર સહિત ગ્રહગુ કરે નહીં, તેને સારૂં થાય નહીં, તેમ તમા પણ ચારિત્રથી પરાથીલ થાયા, એમ સર્વે એ કહી ચાલતા થયા. હવે સાધ્વીજી દયાશ્રીજી તથા લક્ષ્મ શ્રીજી નલીયાથી વિહાર કરી સુધરીશહેરે ગયા, અને ગુરૂમહારાજશ્રી ગાંતમસાગરજી પોતાના શિષ્ય મુનિર્ગુણસાગરજી તથા સાધ્વીજશ્રી શિવશ્રીજી અને ઉત્તમશ્રીજી તેમજ શ્રાવક શ્રાીકાએ મલી ચતુર્વિધ સંઘ સહિત કચ્છતેરામાં પધાર્યાં, તે વખતે ત્યાંના સંબંધે મહેાટા મહા સવથી ગુરૂમહારાજશ્રીને શહેરમાં પધરાવ્યા, અને ગુરૂમહારાજશ્રી પણ ચતુર્વિધ સંઘની આગલ ધર્મોપદેશ આપવા લાગ્યા, તે ધર્મોપદેશા લાભ સંઘે લેવા માંડા, હવે ત્યાં મુનિર્ગુણસાગરજીને તથા સાધ્વીશ્રી શિવશ્રીજી અને ઉત્તમશ્રીને યાગ વેહરાવવાનુ કાર્ય ગુરૂમહારાજશ્રીએ મહેાટી દીક્ષા આપવા પૂર્વક સંપૂર્ણ કર્યું, અને તે તેાના સધે અડ્ડાઇ મહેાત્સવ કર્યું. ત્યારબાદ ત્યાંથી વિહાર કરીને ગામેાગામ વિચરતા થકા કચ્છ ભદ્રાવતી ( ભદ્રેસર) નગરીમાં શ્રીમહાવીરપ્રભુની યાત્રાના મેલા ઉપરે યાત્રા કરવામાટે પોતાના પરીવાર સહિત પધાર્યાં. અને ત્યારે શ્રીમહાવીરપ્રભુના દર્શન કરી ગુરૂમહુારાજશ્રીજીએ પેાતઃના આત્માને કૃતાર્થ કર્યાં. તે અવસરે ત્યાં ગુરૂમહારાજશ્રીને ઘણા ગામેાના સંઘે ચામાસું પાતપેાતાના ગામમાં કરવામાટે વિનંતિ કરી, જેથી છેવટે ગામશ્રી નવાવાસ (દુર્ગાપુર)
