________________
( ૪૦૬ )
મને રાખે નહી અને કાઢી મુકે તેા પછી શું કરવુ.. એમ વિચાર થવાથી કુરાલચદ્રને સુખ નહી બતાવતાંજ પાછા તુરંત વલીને તેજ જામનગરશહેરમાં અચલગચ્છીય શ્રાવક શા. અજરામલ હરજીની કરાવેલ જૈતરશાલામાં તપસ્વીજી શ્રીખાંતીવિજયજી મહારાજને વાંદીને તથા આણદામાવાના ચકલામાં અંચલગચ્છના ઉપાશ્રયે અચલગચ્છની સાધ્વીજી શ્રીધનશ્રીજીને વાંદીને તુરત તેજ આગખાટમાં બેશી સમુ માર્ગ કચ્છમાંડવીબંદર ઉતરીને પછી ત્યાંથી રવાના થઇ પેાતાના ગુરૂજીપાસે સુથરીશહેરમાં પાંચ્યા. પછી પેાતાના ગુરૂમહારાજ શ્રીસ્વરૂપસાગરજી કચ્છ અમડાશાજીલ્લાના ગામોમાં કામ પ્રસંગે ગયા, અને પોતે ગુરૂમહારાજ શ્રીગૌતમસાગરજી પાતાના લઘુભાઇ લાલઅને સાથે લેઇ કચ્છ બીદડાગામે આવ્યા. પરંતુ ત્યાં ગુરૂમહારાજનુ ચિત્ત ક્રિયા ઉદ્ધાર કરવામાં ઉત્સાહવત જે કઇ ઘડીએ પરિશ્ચંહુથી મુક્ત થાઉં ! એમ પેાતાના ચિત્તમાં ઉત્સાહ થતાં તે વખતે પેાતાની પાસે રહેલ ઘરતા કબજો તથા જે ઉઘરાણી વિગેરે બીજાએ પાસે હતી તે સ` લ અને સ જોખમ પેઢી તથા પટારામાં નાખી બંધ કરીને કુચી સાથે લઇને તથા પ્રથમ શ્રીવરાડાવાલા કાર ગુર્જી ગુલાબચંદજી પાસેથી વેચાતા લીધેલ પુસ્તકો તેમાંથી પ્રતા એ લખેલ સાથે લેઇ અને બીજી પણ પુસ્તકની પાથી એક સાથે લે, પછી શા. માલશી લાધાની સાથે પાતાને ક્રીયા ઉદ્ધાર કરવા સંબંધીના મસલત ( વાતચીતે ) ફરી, અને પેાતાના લઘુભાઇ લાલજીને પેાતાની પાસે રહેલ ઘરની કુચી સોંપીને પછી ત્યાંથી નિકલી કચ્છનવાવાસ ( દુરગાપુર ) માં આવ્યા, ત્યાં સુનિમહારાજ શ્રીકુલચદ્રજીના શિષ્ય મુનિ માતીચંદ્રને પેાતાની પાસે રહેલ લખેલ પ્રતે એ કારી એકશાથી વેચાતી આપી, તે વખતે ત્યાંના શા. આશુ વાગળને સંપૂર્ણ માહિતી હતી જે આ ગુજી નિશ્ચે સાધુપણે વીચરશે, તેમજ પાતે પણ તે વાત જણાવેલ હતી, તથા મુનિમેાતીચ ંદજીને પણ કહેલ, વલી બીદડાવાલા શા. માલશી લાધાએ પણ ત્યાં ખબર લખેલ, અને પાતાનુ પણ વેરાઅપણામાં વન હેાવાથી સર્વ લોકોને ખબર હતી, તેથી શા. આશુ વાગજી તથા મુનિમેાતીચંદ્રજીએ ગુરૂમહારાજને પૂછ્યું. જે તમારે શું નિશ્ચે વિચાર છે, ત્યારે ગુરૂમહારાજે કહ્યું કે, મારે ક્રિયા ઉદ્ધાર નિશ્ચે કરવાજ છે, પરંતુ ગચ્છ તથા ગુરૂનુ નામ તેજ રાખવુ છે, અને ફક્ત મુનિપણાનુ આચાર શિખવામાટે તમારા ગચ્છના મુનિમહા
