________________
( ૩૨ )
શ્રાવકામાં
સાધ્વીજી શ્રીગુણશ્રીજી કહે છે કે—સરસ્વતી દેવીના ચરણેામાં નમસ્કાર કરીને, તથા મારા હૃદયમાં હર્ષ લાવીને જે હંમેશાં સદ્ગુણાનાજ સંગ કરતા હતા, તેવા ગુરૂમહારાજના હું ખુશીથી ગુણ ગાઉં છું, માટે હે ભવ્યને ! તમા પણ તેવા ગુરૂના ખુણા ગામ ? ૫૧ ॥ જેએ આ જગતમાં મ્હોટા પ્રભાવિક થયા છે, તથા જેમણે શ્રીઅ ચલગચ્છને ાભાવ્યા છે, એવા શ્રીરત્નસાગરજી ઉપાધ્યાયજીના ગુણાને હું ભાવથી ગાઉ છું. ॥ ૨ ॥ કચ્છનામના દેશમાં આવેલા જખ્મો નામના ગામમાં સવજાતના વિકાની જાતિમાં એશવાલનામની જ્ઞાતિમાં “ લઘુનાગડા ” નામનું ગેાત્ર શોભતું હતું. ॥ ૩ ॥ તે ગાત્રના આસુનામના શેઠ તે જખૌગામમાં વસતા હતા, કે જે અગ્રેસર હતા. તેમને ગુણેાના સમૂહવાળી કરમાનામની સ્રી હતી. ૫ ૪ ॥ તે કરમાશેઠાણીએ સંવત ૧૬૨૬ ના પાસદસમની તિથિએ એક પુત્રને જન્મ આપ્યા, કે જે જન્મથીજ મનાતુર હતા. ॥ ૫ ॥ પછી માતાપિતાએ પેાતાના તે પુત્રનુ રતનસી નામ રાખ્યુ, તે રતનસી બાળક છતાં પણ પેાતાની બાલચેષ્ટાથી લાકોને પ્યારાલાગવા માંડ્યો. । ૬ ।। એમ કરતાં જ્યારે તે રતનસી સાત વર્ષોની વયના થયા, ત્યારે દૈવયોગે તેના માતાપિતા મરણ પામ્યા, કેમકે કર્માંની ગતિને અહીં કોણ રોકનાર છે? ૫ ૭ ૫ એવામાં સંવત ૧૬૩૫ની સાલમાં ભવ્યજનેાને સુખ આપનારા શ્રીધમૃતિસૂરિજી તે જખૌમ દરમાં પધાર્યાં. ૫ ૮ ॥ ત્યારે તે રતનસીના કાકાએ ભાવથી તેને તે ગુરૂમહારાજને વેારાવ્યા, પછી ગુરૂમહારાજ પણ તે રતનસીને સાથે લેને ત્યાંથી વિહાર કરી ગયા. ૫ ૯ ૫ પછી સંવત ૧૬૪૧ માં મહાસુદી ખીજને દિવસે ગુરૂમહારાજે તે રતનસીને દીવદરમાં દીક્ષા આપી. ॥ ૧૦ ॥ તથા તેમનું રતનસાગરજી નામ રાખીને ગુરૂમહારાજે તેને આગમા ભણાવ્યાં. ત્યારપછી સવત ૧૬૪૪ ના વૈસાખ સુદ્ર ત્રીજે તેમને ભાવથી વડીદીક્ષા આપી. ।। ૧૧ । પછી ગુરૂજીએ તેમને શ્રીકલ્યાણુસાગરજીના શિષ્યતરીકે સ્થાપ્યા, અને તેથી ગુરૂદની આજ્ઞાથી કલ્યાણસાગરજીએ તેના મસ્તકપર વાસક્ષેપ નાખ્યા. ૫ ૧૨ ૫ પછી શાસ્ત્રાભ્યાસ કરાવ્યાબાદ ગુરૂજીએ તેમને મહેાપાધ્યાયજીની પદવી આપી, અને એરીતે સંવત ૧૬૪૮ ની સાલમાં તેમને મુનિમંડલના નાયક સ્થાપ્યા. ૫ ૧૩૫ પછી તે શ્રીરત્નસાગરઉપાધ્યાયજી શ્રીકલ્યાણસાગરસરિજીની સાથે વિહાર કરવા લાગ્યા. ત્યારે ગુરૂમહારાજે તેમને કેટલાક વિદ્યામંત્રો
