________________
(૧૧૦)
છે કયા શ્રીવીરચંદ્રસૂરિ–આ આચાર્ય વિષમ સંવત ૧૦૭૧ માં આચાર્યપદને પ્રાપ્ત થયા.
એક વખતે તે શ્રીવીરચંદ્રસૂરિજી વિહાર કરતા થકા પિતાના પરિવાર સહિત પાલણપુરમાં આવ્યા, ત્યારે વલભીખાના સેમપ્રભસૂરિજી પણ વિહાર કરતા થકા પિતાના પરિવાર સહિત ત્યાં જ પાલણપુરમાં આવ્યા. હવે ત્યાં શંખેશ્વરગચ્છને મુનિઓને ઉતરવામાટે એક જ ઉપાશ્રય હતા, અને તેથી આ બન્ને આચાર્યોએ પોતપોતાના પરિવાર સહિત તે એકજ ઉપાશ્રયમાં નિવાસ કરો. એવામાં આ પાંચમા આરાના પ્રભાવથી પરસ્પર વંદના કરવા માટે તેઓ બન્ને આચાર્યોના પરિવારમાં કલેશ થયે, અને તેથી ગચ્છના શ્રાવકે પણ બે ભાગમાં વહેંચાઈ ગયા, અને પરસ્પર સ્પર્ધા કરવા લાગ્યા. તે વખતે સમુદ્ર નામનો એક શ્રાવક શેઠ તેઓમાંથી શ્રી વીરચંદ્રસૂરિઅને તે ઉપાશ્રયમાંથી પોતાના વાડામાં લાવ્યો, અને પછી તે આ ચાયજી પણ પરિવાર સહિત તે વાડામાંજ ચતુર્માસ રહ્યા. પછી તે ભક્તિવંત સમુકશેઠે તે આચાર્યજીને છત્ર અને ચામરાહત રૂપાને સુખપાલ ભેટ ધર્યો, અને મોહને લીધે થયેલા દષ્ટિાગથી તે આચાયજીએ પણ તેની તે ભેટ સ્વીકારી. પછી તે વૃદ્ધ એવા શ્રીવીરચંકસૂરિજી તે સમુદ્રશેઠના આગ્રહથી તે સુખપાલમાં બેસીને જ જિનમંદિરઆફ્રિકામાં જવા લાગ્યા. હવે તેની સ્પર્ધાથી ત્યાંના એક સામંત નામના ધનવાને શ્રાવકે સેમપ્રભસૂરિજીને પણ તેવી જ રીતે સેનારૂપાને સુખપલ છત્રચામર સહિત ભેટ આપે. કાલના પ્રભાવથી તે આચાર્યજી પણ સંયમાચારને વિસરીને તે સુખપાલમાં બેશીનેજ જવા આવવા લાગ્યા. એવી રીતે અનુક્રમે તે બન્ને મહાન આચાર્યોના પરિવારના યતિઓ પણ આહારઆદિકની શુદ્ધિની વેષણ કર્યા વિના શિથિલાચારને પ્રાપ્ત થયા. દષ્ટિરાગથી માહિત થયેલા શ્રાવકે પણ પરસ્પરની સ્પર્ધાથી આધાકર્માદિક દોષોવાળા આહારદિકથી તેઓને પ્રતિલાભવા લાગ્યા. એવી રીતે એકજ સામાચારીવાળ એવા પણ તે બન્ને આચાર્યોના પરિવારમાં ચારિત્રસંબંધિ શિથિલાચાર પ્રવતવા લાગે, અને પરસ્પર મહટી સ્પર્ધા થવા લાગી. હવે તે શ્રી વીરચંદ્રસૂરિજી વિક્રમ સંવત ૧૧૩૩ માં
