________________
(૧૪૯),
માટે મહત્સવપૂર્વક અધ્યાપકને સેં. ત્યાં જન્મથીજ મહા બુદ્ધિવાન એવો તે બાળક અધ્યાપકને પ્રયાસ આપ્યા વિનાજ અનુક્રમે લખવા વાંચવા આદિકનીકળાઓમાં નિપુણ થયે પછીતે બાળક હમેશાં પિતાના માતાપિતાની સાથે જિનમંદિરમાં જવા લાગ્યા. ત્યાં જિનેશ્વરપ્રભુની પૂજા કરીને હમેશાં તે પોતાના માતાપિતા સહિત ગુરૂમહારાજને વાંદવામાટે ઉપાશ્રયે જવા લાગ્યો, અને ત્યાં ગુરૂ મહારાજના મુખથી તે ધર્મને ઉપદેશ સાંભળવા લાગ્યો. પછી એક વખતે તેણે ત્યાં રહેલા શ્રીકસૂરિજીના મુખથી વ્યાખ્યાનમાં વંચાતું શ્રીજબૂસ્વામિજીનું ચરિત્ર સાંભળ્યું. તે સાંભળી તે બાળકના હૃદયમાં અત્યંત વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થયે. પછી તે જિનકલશ પિતાના માતાપિતા સહિત તીર્થોની યાત્રા કરવા માટે ચાલ્યું. પછી અનુક્રમે સ્તંભતીર્થ (ખંભાત) તથા ભગુકચ્છ (ભરૂચ) આદિક તીર્થોની યાત્રા કરીને તે દાહ આદિક પાટણમાં આવ્યા. ત્યાં તે દહાડશેઠે સિદ્ધરાજભૂપાલને એક લાખ ટની કિમતને હીરાથી જડેલ સુવર્ણને હાર ભેટ આપે. ત્યારે ખુશી થયેલા એવા તે સિદ્ધરાજભૂપાલે પણ તેને ઘણું સન્માન આપ્યું. પછી અનુક્રમે તે દાહડશેઠ પિતાની સ્ત્રી તથા પરિવાહિત થારાપદ્રનગરમાં આવે.
એવામાં શ્રીવિધિપક્ષગછનું સ્થાપન કરનારા શ્રી આરક્ષિતસૂરિજી ત્યાં પધાર્યા. ત્યારે તે દહાડશેઠ પણ પોતાના પરિવાર સહિત તે આચાર્ય મહારાજને વાંદવામાટે તેમને ઉપાશ્રયે ગયો. ત્યારે તે આચાર્ય મહારાજે પણ ત્યાં સભામાં મધુરસ્વરથી વૈરાગ્યના રંગથી મનહર, અને સર્વ કેને આનંદ આપનારી ધર્મદેશના આપી. તે દેશના સાંભળીને પ્રથમથી જ વૈરાગ્યથી ભરેલું તે જિનકલશનું દદય દીક્ષા લેવા માટે ઉત્સસાયમાન થયું. પછી તેણે પિતાના માતાપિતાની અનુજ્ઞા લેઇને તે શ્રી આર્ય રક્ષિતસૂરિજીની પાસે વિક્રમ સંવત ૧૧૯૩ ના માગશર સુદી ત્રીજને દિવસે દીક્ષા લીધી, અને ગુરૂમહારાજે તેમનું જ જયસિંહમુનિ” નામ આપ્યું. ત્યારે તેના માતાપિતાએ પણ હર્ષથી તેના દીક્ષા મહત્સવમાં તે થારાપદ્રનગરમાં સ્વામિ. વાત્સલ્ય તથા જિનપૂજાઆદિક ધર્મકાર્યોમાં બે લાખ દ્રવ્યનું ખર્ચ કર્યું. હવે તે શ્રીજયસિંહમુનિનું શળ અંગુલ લાંબું, સાત આંગળ યહાળું, અને જાણે કુકમના તિલકવાળું હેય નહી ? તેમ સ્વભાવ
