________________
(૧૨૬)
સંબંધ તેને કહી સંભળાવ્યું. ત્યારે તે પણ તેમને પોતાના વડલા બંધુ જાણીને સ્નેહથી હર્ષના અશ્રુઓવડે સંપૂર્ણ લેનવાળો થયેથકે તેમને ચરણે પડ્યો. તે પછી ગુરૂમહારાજ તેને પોતાની પૌષધશાલામાં લાવ્યા. પછી ત્યાં તે યોગીએ પિતાનો વૃત્તાંત નિવેદન કરીને કહ્યું કે, મારા યોગી ગુરૂએ મને અનેક વિદ્યાઓ સાધવાના મંત્ર આપેલા છે. તેમાંથી પ્રથમ હું પરકાયપ્રવેશ નામની વિદ્યાના મંત્ર સાધવાને ઉદ્યમવત થયો છું. એમ કહીને તેણે તે કાપડીનો સઘળો વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યો. તે સાંભળી તે બુદ્ધિવાન ગુરૂમહારાજે તે દુષ્ટ કાપડીને મનનો અભિપ્રાય જાણીને પિતાના તે ભાઇને કહ્યું કે, હે વત્સ! તે કાપડી તો અત્યંત દુષ્ટ માણસ છે, અને તે તનેજ અગ્નિકુંડમાં નાખીને પોતાને માટે સુવર્ણને પુરૂષ સાધવાને ઈચછે છે, માટે ખરેખર તારે તેને કદાપિ પણ વિશ્વાસ કરે નહી. હવે જે તારી ઈચ્છા હોય, તો તું દીક્ષા લઈને અહીં મારી પાસેજ રહે? અને જે તું તેમ નહી કરે, તો તે મલિન મંત્રાવાળો કાપડી તને વિવિધ પ્રકારના ઉપસર્ગ કરશે. પછી પોતાના બંધુના વચનને સત્ય માનીને તે દેગી તેજ વખતે મુનિવેષ લઈને ગુરૂમહારાજની પાસે રહ્યો. હવે સ્મશાનમાં બેઠેલો તે દુષ્ટ કાપડી ઘણે વખત થયા છતાં પણ તેને નહી આવેલ જાણુને ફળ ચૂકેલા વાઘની પેઠે કેધાયમાન થથકે તેની શોધ કરવા માટે નગરમાં આવ્યો. સમસ્ત નગરમાં ભમતાં છતાં પણ તેણે તેને ક્યાંય પણ જે નહી. પછી સંધ્યાકાળે થાકેલે એ તે કાપડી ક્યાંથી મલેલાં લૂખાં અન્નનું ભજન કરીને નદીકિનારે કેઇક દેરીમાં જઈને સૂતે. પાછો પ્રભાતે ઉઠીને તે કાપડી તે યોગીને શેધવા લાગ્યા. એવામાં પ્રભાતે નદીકિનારાપર બીજા બે મુનિની સાથે સ્પંડિલભૂમિમાં આવેલા તથા જૈનમુનિને વેષ ધારણ કરીને રહેલા એવા તે યોગીને જેને, તથા તેને ઓળખીને તે કાપડીયે વિચાર્યું કે, ખરેખર આ ગી મને છેતરીને તથા મુનિનો વેષ લઇને અહીં રહે છે. હવે હું તેને મને છેતરવાનું ફલ દેખાડીશ, એમ વિચારી મંત્રના પ્રયોગથી તેને મૂછિત કરીને તે કાપડી ત્યાંથી નાશી ગયે. પછી તે બન્ને મુનિઓ તે મૂછિત થયેલા ત્રીજા મુનિને ત્યાંથી ઉપાડીને ઉપાશ્રયમાં લાવ્યા. પછી તે બન્ને મુનિઓએ ગુરૂમહારાજને તે કપડીને વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યું.
