________________
૩૮
કર્મસ્તવનામા દ્વિતીય કર્મગ્રંથ વળી બાકી રહેલા અનંતમા ભાગના રસના અનંતા ભાગ કરી એક અનંતમો ભાગ બાકી રાખી બીજા અનંતા ભાગોનો નાશ કરે છે. આવા રસઘાત એક સ્થિતિઘાતના કાળમાં હજારો થાય છે અને અપૂર્વકરણના કાળમાં હજારોવાર હજારો રસઘાત થાય છે. આ રસઘાત ત્રુટિત અને અત્રુટિત એમ બંને સ્થિતિઓમાં રહેલા રસનો થાય છે. (૩) ગુણશ્રેણિ
ઉપરની ખંડન કરાતી સ્થિતિના દલિયાને નીચે ઉતારી ઉદયવતીના ઉદય સમયથી, અને અનુદયવતીના ઉદયાવલિકાની બહારથી અસંખ્ય ગુણાકારે અંતર્મુહૂર્તની સ્થિતિમાં ગોઠવવા તે. આ ગુણશ્રેણિનું અંતર્મુહૂર્ત અપૂર્વકરણ અને અનિવૃત્તિકરણના બંનેના કાળ કરતાં થોડું મોટું જાણવું.
ગુણશ્રેણિના અંતમુહૂર્તના છેલ્લા સમયને ગુણશ્રેણિનું શીર્ષ કહેવાય છે. ગુણશ્રેણિના પ્રથમ સમયથી ગુણશ્રેણિના મસ્તક સુધીમાં અસંખ્ય ગુણાકારે દલિયા ગોઠવે છે એટલેકે ઉદય સમયમાં થોડું, બીજા સમયમાં અસંખ્ય ગુણ, પછીના ત્રીજા સમયમાં અસંખ્ય ગુણ એમ શ્રેણિના શીર્ષ સુધી સમજવું.
વળી જે ઉપરની સ્થિતિમાંથી દલિયા ઉકેરે છે તે પણ અસંખ્ય ગુણાકારે ઉપાડે છે એટલે પ્રથમ સમયે થોડા, બીજા સમયે અસંખ્ય ગુણ, ત્રીજા સમયે અસંખ્ય ગુણ એમ યાવત્ અંતર્મુહૂર્તના ચરમ સમય સુધી.
ગુણશ્રેણિની રચના શેષ શેષ સમયમાં થાય છે. એટલે પ્રથમ સમયે અંતર્મુહૂર્ત સુધી, બીજા સમયે પ્રથમ સમય જવાથી બીજા સમયથી અંતર્મુહૂર્ત એટલે પ્રથમ સમયે ગોઠવ્યાં છે ત્યાં સુધી અર્થાત્ ગુણશ્રેણિનું મસ્તક આગળ વધતું નથી.
જેમ પ્રથમ સમયે ૧ થી ૧૦૦ સમયમાં
બીજા સમયે ૨ થી ૧00 સમયમાં ત્રીજા સમયે ૩ થી ૧૦૦ સમયમાં
