Jain Shwetambar Conference Herald 1917 Book 13

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 113

ધાર્મિક શિક્ષણને કમ.
१४७ હૃદય ખરેખરી મુક્તિ અનુભવશે ત્યારે ધર્મને ખરો ઉદેશ સિદ્ધ થશે. ધર્મોની વચ્ચે રહેલી આકસ્મિક ભિન્નતા દૂર થશે અને એકરાષ્ટ્ર તરિકે સંધમાં હરિસેવા કરીશું. પ્રભુની સેવામાં ભેદભાવ ભૂલી જઈશું, ઐક્યથી મળતા સામર્થ્યથી સુખી થઈશું. આપણું દેશબંધુઓ સાથે ચેતનમય સમાગમમાં આવવાથી એકબીજાની શક્તિ ખીલશે અને ઉન્નત શ્રેય પ્રાપ્ત કરવા આત્માની વાંચ્છનાઓ પ્રગટ થશે. વીર, પુણ્યશાળી, પ્રતિભાશાળી સ્ત્રી પુરૂષ અને પરાક્રમ, ભક્તિ, પ્રતિભા, સેવામાં યશોગાન ગવાશે એટલું જ નહી પણ એમને પ્રેરણા કરનાર ભાવનાઓની પૂજા થશે. પરિણામે રાષ્ટ્રના સમગ્ર જીવનમાં એ ભાવનાઓ ઓતપ્રોત ભળી જશે. રાષ્ટ્ર આત્મા ખીલશે અને એક જમાનાની ભાવના, એક જમાનાનાં સ્વપ્નાં બીજાં ( જમાનામાં કર્યો રેપે પ્રગટ થશે. ”
ધાર્મિક શિક્ષણને ક્રમ, (અગાઉના એક અંકથી સંપૂર્ણ.)
(૪)-કેલેજને સમય,
(ઉમ્મરઃ ૧૭-૨૧ વર્ષ.) ધર્મની તરવષ્ટિએ પર્યેષણ કરવાને આ સમય છે.
(ગ)-પ્રીવિયસ. ૧. ધર્મસંગ્રહ૧ તથા યોગશાસ્ત્ર, ૨. શ્રી યોગદાષ્ટ સ્વાધ્યાય.
- (૧)–ઇન્ટરમીડિએટ. ૧. શ્રી તત્ત્વાર્થાધિગમ સૂત્ર તથા આગમસાર ૩
૧. ધર્મ સંગ્રહનો વિષય ઘણે ભાગે ભેગશાસ્ત્રમાં ટુંકામાં આવી જાય છે. ધર્મસંગ્રહમાંથી માત્ર શ્રાવકધર્મને લગતા વિભાગને અત્રે અભ્યાસ કરવાને છે.
૨. શ્રી તત્વાર્થસૂત્ર ઉપર દિગમ્બર પંડિત શ્રી સદાસુખદાસજીની “ અર્થ પ્રકાશિકા' નામની હિન્દુસ્તાની ભાષામાં લખેલી સરળ ટીકા આવે છે કે જે જિજ્ઞાસુને માટે અતિ ઉપયોગી છે. તેમાં ગુણસ્થાનકોને ક્રમ તથા કર્મગ્રંથમાંની ઘણી ઉપયોગી બાબતો આવી જાય છે. તેને ત્રીજો તથા ચોથો અધ્યાય ગણિતાનુયેગને લગતે હાઈ પ્રથમ વાંચન વખતે મૂકી દેવામાં હરકત નથી. એ પુસ્તક ઘણે ભાગે વેતામ્બર તથા દિગમ્બર બને સંપ્રદાયોને સામાન્ય છે. કયાંક કઈ કઈ ખાસ દિગમ્બર સિદ્ધાન્ત આવે છે તે વિષે વિદ્યાથએ વિવેક કરવાનો છે. શરૂઆતમાં જ કહેવું છે કે કોલેજના સમયમાં શાસ્ત્રીય મંડન કે ખંડનની દષ્ટિએ -Critically- ધર્મનો અભ્યાસ કરવાનો છે. એટલે પછી તા
મ્બર, દિગમ્બર, યા જોઈએ તે અન્ય દર્શની રચિત ગ્રંથ હોય તેનું અવલોકન કરવામાં કાંઈ બાધ નથી. જો કોઈ સિદ્ધાન્ત પિતાને અનુકૂળ નહિ હોય તે શાસ્ત્રીય રીતે તેનું ખંડન કરવામાં કાંઈ હરકત નથી. એજ દષ્ટિએ અમે જુનિઅર બી. એ. માં “જ્ઞાનાવ મુકેલ છે. એ ગ્રંથનું અપર નામ “ગાર્ણવ' છે; અને તેના નામાનુસાર તે ખરેખર જ્ઞાનન-ગનો મહાસાગરજ છે. ચોગપ્રદીપ, ધ્યાનદીપિકા, અને મરહુમ મી. વીરચંદ રાધવજીએ જે “સવીર્ય ધ્યાન ' લખેલ છે તથા મી. લાલને જે "શુપયોગ” લખેલ છે તે વગેરે એ ગ્રંથના અંશમાત્ર છે,