Jain Shwetambar Conference Herald 1917 Book 13

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 175

વિશુદ્ધાની વિશ્વસેવા.
૨૯.
૧૧- - -
5
/
-
1
*
*
* *
*
નિર્દોષ વિનોદ કે ખુશમિજાજી રમુજ મહને ગમે છે પરંતુ કેઇની અંગત મશ્કરી મને ગમતી નથી. હમે તે એક આર્ય સ્ત્રી છે અને મારી સાથેના આટલા ટુંક પરિચયમાં હું એ જાતની છુટ લઉં તો તે ધૃષ્ટતાં-–”
“ના-ના-ના-ના” વિશુદ્ધાએ હેને આગળ બોલતાં અટકાવ્યો. “હું તે મને સહજ એમ કહેતી હતી...”
મોટરકાર વૈર હૅપીટલ પાસે આવીને ઉભી રહી, અને વાતમાં ભંગાણ પડયું. બન્ને ઉતરી અંદર ગયા. દિલજીતસિંહને હેના ઓરડામાં દાખલ થવા દઈ વિશુદ્ધાએ જવાની રજા માંગતાં દિલજીતસિંહે કહ્યું.
“મહારી ઇરછા એમ હતી નર્સ, કે આજે આપણે કાંઈક સંગીતને સ્વાદ ચાખીએ. મહારી પાસે ફીડલ છે અને તે હું બનાવી શકું છું, હેમે પણ ગાઓ અને હું પણ ગાઉં અને વગાડું. મને આનંદ થશે જે હમને કાંઈ હરકત ન હોય તે.”
“ હમારી ઇચ્છા હોય તો હવે કાંઈ હરક્ત નથી, હું અત્યારે ડયુટીથી પણ ફારગત છું. મહને પણ હિંદી ગીત સાંભળવાને લાભ મળશે.
“લાભ અરસ્પરસ છે.” આમ કહી દિલજીતસિંહે પેટી માંથી ફોડલ બહાર કાઢી તેની દેરીઓના સુર ઉંચા નીચા કરી મેળવવા માંડ્યા. વિશુદ્ધાએ એક આરામાસન પર બેઠક લીધી.
“પહેલાં હમે ગાશો કે હું ગાઉં?” દિલજીતસિંહે ફિડલ પર બોફેરવતાં પૂછ્યું.
હમેજ ચલાવો.” આલાપ લગાવી દિલજીતસિંહે શરૂ કર્યું. પ્રભુ તેરી લીલા અપરમ્પાર–અગમ અપાર
ખંડ બ્રહ્માંડ રચે સબ તેરે, કેઉ ન પાવત પાર; સુરનર મુનિજન જત હારે, ૫ઢ પઢ બેદ વિચાર. આ આ આ આ આ........આ આ આ;
પ્રભુ તેરી લીલા અપરમ્પાર–અગમ અપાર “ભૈરવી કે?” તાનમાં આવી જઈ વિશુદ્ધાએ જ્ઞાતભાવથી પૂછયું.
“હા, હમને રાગની કદર છે એમ જાણી મહને ઉત્સાહ આવે છે ” દિલજીતસિંહ વગાડવાનું બંધ કરતાં કહ્યું. “આગળ ચલાવો.” પ્રભુ તેરી લીલા અપરમ્પાર.
અગમ નિગમ સબ તેહિ પુકારે, હે પ્રભુ સિરજનહાર; ચન્દ સૂરજ દેઉ દીપક કીને, અગમ જ્યોતિ નિરંકાર,
અગમ અપાર-પ્રભુ તેરી લીલા અપરમ્પાર, પલટા ઉપર પલટી મારી-કંઠની મધુરતા, અને વાઘકુશળતાથી દિલજીતસિંહ વિ. શુદ્ધાને ગાનમાં લીન બનાવી લીધી. ગાયન પૂરું થતાં જ વિશુદ્ધાએ કહ્યું,
“વાહ! હમે તે સંગીતમાં ઘણુંજ કુશળ છે.” “આવું ગાઈ શકીએ છીએ. હવે હમે ચલાવો.”
મહને કાંઈ આલાપથી કે પલટાથી તેમજ તાલથી કે સુરથી ગાતાં આવડતું નથી, માટે હમેજ બીજું ચલાવે.”
",
.