Jain Satyaprakash 1936 05 SrNo 11

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 8

*
-~~
૩૫૮
શ્રી જન સત્ય પ્રકાશ વિરાગ્યવાળ થાય અને અત્યંત મધ્યસ્થ, સુજ્ઞ મનુ સહેજે વીલ્લાસ થવાથી મેહનીય કર્મની સમજી શકશે કે દિગંબર સાધુ પાત્ર બેવને ઢીલી કરી નાંખે અને તેના નહિં રાખવાના આગ્રહને લીધે, જયાં પ્રભાવે સંસાર કારાવાસમાંથી નીકળે. સુધી આચારાંગ કે દશવૈકાલિકના તે ઉપકરણના અભાવે સામાયિક તે અધિકારને જાણીને છ જવનિકાયને ચારિત્રને નાશ
જાણનારા ન થાય ત્યાં સુધી તે આટલી બધી સ્થિતિ છતાં એટલું છે પસ્થાપનીય ચારિત્ર વગરના સાધુને તે દિગંબરોને પણ કબુલ કરવું જ કેઈ તેવા ક૯૫વાળો તો આહાર પાણી પડે એમ છે કે પહેલા અને છેલ્લા લાવી દે નહીં તેથી તે નવદીક્ષિતને, તીર્થકરના સાધુઓ પ્રથમ સામાયિક જેમ ગૃહસ્થ છ કાયની હિંસાથી, ચારિત્રને પ્રાપ્ત થાય છે અને પછી અજ્ઞાન હોવાને લીધે, બચી શકે નહિ,
જ્યારે તે નવદીક્ષિતેને છ જવનિ- તેવી રીતે છ જવનિકાયની દયામાં કાયનું જ્ઞાન, શ્રદ્ધા થવા સાથે, થાય રહેવું અને છ જવનિકાયની હિંસાથી અને તેઓ પરિહારની પરીક્ષામાં પાસ બચવું એ અસંભવિત જ છે. અર્થાત થાય ત્યારે જ છેદે પસ્થાપનીય નામના દિગંબરેને જેમ પાત્રાદિકના અભાવે ચાસ્ત્રિને તે સર્વ સાધુઓ પ્રાપ્ત થાય બાલ, ગ્લાન અને વૃદ્ધાદિક પ્રત્યે છે, અને આચારાંગ કે દશવૈકાલિકના બેદરકાર અને કઠોર થવું પડે છે, તેવી પ્રથમ કે ચાર અધ્યયન થયા સિવાય રીતે દિગંબરેના નવીન સાધુઓને પણ તે સાધુઓને સ્વતંત્ર વિચરવાની છ જવનિકાયનું જ્ઞાન ન પણ થયું હોય તાકાત આવી ગણાતી નથી; તેમ જ અને વસતિ કે પિંડના દોષે ન પણ આચારાંગના બીજા ગ્રુતસ્કંધના પિંડૅષણ જાણ્યા હોય તો પણ, ક૯પમાં તૈયાર આદિ કે દશવૈકાલિકના પાંચમા થયેલ સાધુઓને પાત્રાદિક રાખવાને પિંડેષણના અધ્યયનને પ્રાપ્ત ન થાય અધિકાર કે કલ્પ ન હોવાથી, અણઘડત્યાં સુધી સાધુ કે સાધ્વીને પિતાને પણામાં આહાર પાછું માટે ફરવું પડે, માટે કે પરને માટે આહાર કે વસતિ તે લેવાં પડે અને વાપરવાં પડે. આદિ કાંઈ પણ ગ્રહણ કરવાને એટલે તવંદષ્ટિવાળા મધ્યસ્થને તે અધિકાર હેત નથી અને હોય પણ કબુલ જ કરવું પડે તેમ છે કે જેમાં નહિ. તે પછી દિગંબરે આહાર કે પાંચ મહાવ્રતમાં મુખ્ય એવું પ્રથમ પાણી માટે પાત્રની જરુર જ નથી મહાવ્રત તેમાં પણ ભિક્ષાની શુદ્ધિએ ગણતા તેઓને પોતાના મનમાં મુખ્ય સ્થાન, દિગંબરેથી સ્વને પણ સામાયિક ચારિત્ર લીધા છતાં, પિંડ સાચવી શકાય જ નહિં. અર્થાત્ એમ અને વસતિ આદિમાં અણઘડ સાધુઓને
કહીએ તો હેલના વાય નહિ કહેવાય આહાર લાવવા માટે લાયક ગણવા કે ના રિએ ગચ્છપાવામાં તૈયાર થવું જ પડશે.