Hridaypradipna Ajwala

Author(s): Sunandaben Vohra
Publisher: Anandsumangal Parivar

Page 75

કરી લે, તારા સંકલ્પનું બળ વૃદ્ધિ પામશે.
“પાણી આગળ વધવા પોતાનો રસ્તો પોતે બનાવી શકતું નથી. ઢાળ આપવો પડે છે. પરંતુ આગ પોતે જ પોતાનો રસ્તો બનાવી આગળ વધતી રહે છે. એને અટકાવવાનો કોઈ પ્રયત્ન કરે છે તો એનેય તે પોતાના સકંજામાં લઈને સળગાવી દે છે. આ રીતે ઇચ્છા એ મનમાં સ્થાન લઈ બરાબર જમાવી દીધું છે. તે ઇચ્છાને આપણે આદર આપીને તીવ્રતાની ભૂમિકાએ જવા દીધી તો તે આગની જેમ પ્રતિનિધિત્વ ધરાવીને આગળ વધતી જ રહીને સાધનાના આખાય જીવન પર પોતાનો કૂર પંજો ફેલાવીને રહેશે. અને પૂર્વે જે કંઈ પ્રાપ્ત કર્યું તેને સળગાવી સાફ કરી દેશે. આત્મા મૂછિત છે તો મોહ બળવાન છે. આત્મા જાગૃત છે તો મોહ નપુંસક છે.”
“એક શ્રીમંતે એક નોકર રાખ્યો, તેને અમુક કામ સોંપ્યું. તે નોકર નિષ્ઠાપૂર્વક કામ કરતો. છ માસે તે શ્રીમંત કામ જોવા નીકળ્યા. તેમણે આ નોકરને ખૂબ કાળજીપૂર્વક કામ કરતો જોયો, તેના મુખ પર નિખાલસતા જોઈ. તેને કેબિનમાં બોલાવ્યો.
શેઠે પૂછ્યું: તું ખાઈશ ? નોકર : તમે ખવરાવશો તે. શેઠ તું પહેરીશ ? નોકર તમે જે કપડાં આપશો તે ! શેઠ : તું શું કામ કરીશ ? નોકર : તમે જે કહેશો તે ! છેવટે શેઠ તું શું પગાર લઈશ ? નોકર : તમે જે આપશો તે!
નોકર: હૃદયનો કેવો ચોખ્ખો. અથવા હુંપણાથી ખાલી. શેઠે તેને ઘણું ધન આપ્યું.
આપણે ભગવાન પાસે આવું કરવાનું છે. જીવનમાં પ્રભુકૃપાએ જે મળ્યું છે તે તેને અર્પણ કરવું. તેની આજ્ઞાને આધીન રહેવું, પછી આત્મધન મળવાનું છે.”
૬૮ હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળા