________________
तावत् सुखेच्छा विषयादिभोगे, यावन् मनःस्वास्थ्यसुखं न वेत्ति । लब्धे मनःस्वास्थ्यसुखैकलेशे, त्रैलोक्यराज्येऽपि न तस्य वाञ्छा ।। ३३ ।।
જેણે ન માગ્યું સુખ આંતરિક, તેને ગમે છે સુખ પીગલિક; માણે મજા ચિત્ત પ્રસન્નતાની, તેને સ્પૃહા ના રહેતી કશાની. ૩૩
વિષયભોગોમાં ત્યાં સુધી જ સુખની અનુભૂતિ લાગે જ્યાં સુધી મનને સ્વસ્થતાનું સુખ નથી મળ્યું. સ્વસ્થતાનું સુખ થોડું મળી જાય તો, તો પણ તે મનુષ્યને ત્રણ લોકનું રાજ્ય મેળવવાની ઇચ્છા થતી નથી.
સુખ એ વાસ્તવિક રીતે આત્માનો નિજ સ્વભાવ છે, પરંતુ જ્ઞાનના અભાવે, તથા દેહના નેહે જીવને પુરાણા કાળથી દેહ-ઇન્દ્રિયોના વિષયોમાં સુખ જણાયું છે. કારણ કે જીવને નિરંતર બહારથી સુખ મળે છે તેવો ભ્રમ પેદા થયો છે. જો જીવ બહાર ભમતા મનને આત્મસન્મુખ કરે તો તેને અંતરંગ સુખનો અનુભવ થાય.
તેમાં તકલીફ શું છે? અરે ! મહાકાય હાથીને સ્ત્રીના કોમળ ચોટલા વડે ખેંચવા જેવી
- ૧૪૬ હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળાં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
