________________
तदेव राज्यं हि धनं तदेव, तपस्तदेवेह कला च सैव । स्वस्थे भवेच्छीतलताशये चेद, નો વેદ્ વૃથા સર્વમિ દિ મચે ! ર૧ ||
એ રાજદ્ધિ વળી એ સમૃદ્ધિ એ સાધના એ બળ, એ જ બુદ્ધિજો ચિત્તમાં શીતળતા રહે છે,
ને અન્યથા સર્વ વૃથા ઠરે છે. ૨૫ તે જ રાજ્ય, ધન, તપ અને કળા છે, જેના વડે સ્વસ્થ હૃદયમાં શીતળતા-ઠંડક મળે. અને જો એ ન મળે તો બધું જ નિરર્થક છે.
જેની પાસે સમ્યગુ વિચારણા છે, અંતરંગમાં સમભાવ છે, તેને રાજઋદ્ધિ કે બાહ્ય સમૃદ્ધિ હો કે ન હો જીવને કંઈ અપેક્ષા નથી.
સાધનાકાળમાં પણ ચિત્તની સ્વસ્થતાને કારણે બાહ્ય પરિવર્તનશીલ જગતના કંઠોમાં વિકલ્પ નથી. આવું કેમ? શા માટે ? તેવા કોઈ આશ્ચર્ય કે બાધા નથી. જે કંઈ બને છે તે નિયમથી બને છે. આવી સાધના વડે અંતરંગ શુદ્ધિની વૃદ્ધિ થાય છે.
સમ્ય વિચારણાને કારણે તેમનું આત્મબળ જીવનની આગળની કેડીને કંડારે છે. અમાસની રાત્રે અંધારામાં ચાલતા મુસાફરને ચાર ડગલાં દેખાય, વળી આગળ ચાલે એટલે ચાર ડગલાં દેખાય. એમ
૧૧૪ હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળાં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
