________________
तावद्विवादी जनरञ्जकश्च, यावन्न चैवात्मरसे सुखज्ञः । चिन्तामणिं प्राप्यवरं हि लोके, નને બને : થય પ્રથાતિ ૨૩ ||
રાખે અપેક્ષા બહુ લોક કેરી, હોંશે વગાડે મતવાદભેરી, એણે ન ચાળ્યો રસ આત્મભાવે,
ચાખી શકે તે બસ મૌન થાવ. ૨૩ ત્યાં સુધી જ વિવાદ અને લોકરંજન હોય છે. જ્યાં સુધી આત્મરસની અનુભૂતિ નથી હોતી. ચિત્તામણિ મળ્યા પછી કોણ બધાને બતાવતો ફરે ?
મુનિ એટલે પાંચે ઇન્દ્રિયોનું અને મનનું જે મૌન સેવે છે. સ્પર્ધાદિ ઇન્દ્રિયો જેની વિષયોથી શાંત છે તે મુનિ મૌન છે. જેમનાં મનના રાગાદિ વિકલ્પોની જાળ શમાવી છે તે મુનિ મૌન છે. આવા મૌનની ફળશ્રુતિ આત્મભાવ છે. આત્મભાવમાં જે નિમગ્ન તે અમૃતરસને આસ્વાદે છે, પછી તેમને લોકસંપર્કનો રસ તુચ્છ લાગે છે.
બહુજનસંપર્કમાં માન-પ્રતિષ્ઠા મેળવીને મળતો સંતોષ કે આનંદ એ ભ્રમ છે. આત્મિક આનંદના વાઘા પહેર્યાનો ભ્રમ છે.
જનહિતને માટે ઉપદેશનું કાર્ય મુનિ પોતાના જ સ્વાધ્યાય માટે
હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળાં * ૧૦૫
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
