________________
१६५
रंद्रि तथा ( नारयाणं) के० नारकी एवं अंतर जीवोंने एक बार आहार लीधा पछी ( उक्कोसो ( के० उत्कृष्टथी ( अंतमुहुत्तो ) के० एक अंतमुहूर्त गया पछी ( स ) के० आहारनी इच्छा (होइ )
० हाय छे. (पृथ्वीकायादि एकेंद्रिय जीवोने तो आहारनी इच्छा निरंतर सदा रहे छे. ) वली ( पंचिदितिरि) के० पंचेंद्रिय तिर्यचने - ( साहाविओ) के स्वाभाविक एटले रोगादिकना कारण विना उत्कृष्टथी (छट्ट) के० वे अहोरात्रिने अंतरे आहारनी इच्छा थाय अने ( नराणं ) के० मनुष्यने उत्कृष्टथी ( अट्टमआ ) के० त्रण अहोरात्रिने आंतरे आहारनी इच्छा थाय. आ आहारनुं अंतर देवकुरु उत्तरकुरु भरत अने एरवतमां भूषम मूसमाकाले त्रण पल्योपमना आपुष्यवाला तिर्येच अने मनुष्य आश्री जाणं. ॥ २९० ॥ ये आहारक तथा अनाहारक जीवो कया ? ते कहे छे. विग्गहगइमावन्ना, केवलिणो समुहया अजोगी य॥ सिद्धा य अणाहारा, सेसा आहारगा जीवा ।। २९९ ।।
अर्थ - जे जीवो सम श्रेणीमृकीने विदिशाये उत्पन्न थाय ते ( विग्गहगहमावन्ना ) के० विग्रहगतिने पामेला जीवो चार समय सुत्री, अनाहारी होय. आठ समय प्रमाण केवली समुद्घात छे. तेमां त्रीजे चोथे अने पांचमे समये केवल कार्मण काययोगी होय तेवा ( केवलिणा समुहया ) के० केवल समुद्घात करता केवली भगवंतो ऋण समय सुश्री, तेमज ( अजोगी य) के० शौलेशी करण करतां अयोगी नामना चौदमे गुण ठाणे रहेला जीवो अंतर मुहूर्त सुधी, (य) के० अने ( सिद्धा ) के आठ कर्मनो क्षय करी सिद्ध थयेला जीवो अनंत काल सुधी ( अणाहारा ) के ० अनाहारक जोणवा. अने ( सेसा ) के० ते विना बीजा ( जीवा )